''Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο... Μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι.''

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Προσφυγή κατά του ΟΑΕΕ και κατά του Υπουργείου Εργασίας, κατέθεσε ο Σύλλογος Ασφαλισμένων-Ανασφάλιστων Νομού Θεσπρωτίας


Ο Σύλλογος Ασφαλισμένων-Ανασφάλιστων Νομού Θεσπρωτίας ενημερώνει τα μέλη του αλλά και όλους τους συμπολίτες μας ότι την Δευτέρα 28/9/2015 κατατέθηκε Προσφυγή στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια από μέλη του Συλλόγου κατά του ΟΑΕΕ και κατά του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. 

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Η Λαγκάρντ μιλάει δημόσια για τον ''μαγικό'' αριθμό 7, τεστάροντας τις γνώσεις μας στην αριθμολογία!!!! What the fuck????

Τα Αγγλικά μου δεν είναι και τόσο καλά, αλλά αν καταλαβαίνω καλά, η Λαγκαρντ μας μιλάει για τον ''μαγικό'' αριθμό επτά?


Έκκληση για βοήθεια από την Κιβωτό του Κόσμου


Από ιδρύσεως της Κιβωτού ήταν ο απλός ο κόσμος που αγάπησε το έργο και συμπαραστάθηκε με όποιο τρόπο μπορούσε. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι στο πλάι μας όλα αυτά τα χρόνια, συνοδοιπόροι και συμπαραστάτες σε αυτό το έργο αγάπης, δείχνοντας με τον τρόπο τους την,,,
αγάπη τους για την Κιβωτό και τον ανθρωπισμό τους κάνοντας τα παιδιά πιο χαρούμενα και βοηθώντας να μη τους λείπουν πολλά, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στο έργο της Κιβωτού.

Παρακαλούμε θερμά τους αναγνώστες μας, όσοι από εσάς έχετε ρουχαλάκια, παπουτσάκια, κουβερτούλες, γραφική ύλη, που δεν χρειάζεστε, να καλέσετε στα τηλέφωνα: 

Το «μεγάλο παιχνίδι» της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών, του Πέτρου Σταύρου


Η «σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος» χάρη στη νέα ανακεφαλαίωση-«μαμούθ», δηλαδή τη νέα ενίσχυση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα, είναι ένα από τα «θετικά» που βλέπει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο μνημόνιο. Ότι ο διακηρυγμένος στόχος είναι πλέον να σωθούν οι τράπεζες με δημόσιο χρήμα ώστε στη συνέχεια να ιδιωτικοποιηθούν, ότι οι ιδιώτες διοικητές τους που τις φαλίρισαν παραμένουν ακλόνητοι στη θέση τους, ότι 25 από τα 50 συνολικά δισ. ευρώ του Ταμείου «αξιοποίησης» (δηλαδή εκποίησης) της περιουσίας του Δημοσίου θα χρηματοδοτήσουν την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, είναι για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «λεπτομέρειες» ανάξιες λόγου… Ωστόσο, καθώς η επιχείρηση της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών είναι ένα από τα μεγάλα μνημονιακά πρότζεκτ των επόμενων μηνών, καιρός να μιλήσουμε και για κάποια άλλα κρυμμένα μυστικά της όλης υπόθεσης, που πολύ σύντομα μπορεί να σκάσουν με πάταγο: τις ανησυχίες των τραπεζιτών και των hedge funds και τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – που μεταξύ άλλων αφορούν και την τύχη των καταθέσεων, οι οποίες κατά τα άλλα «είναι εγγυημένες»…

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Πολίτες ενάντια στην TTIP


Αυτή τη στιγμή, η ΕΕ διαπραγματεύεται μια μυστική εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ. 

Η TTIP θα επιτρέπει σε πολυεθνικές όπως η Siemens, η Monsanto κι η Eldorado να μηνύουν την Ελλάδα σε μυστικά δικαστήρια και να ζητούν εκατομμύρια σε αποζημιώσεις,όποτε εκείνες κρίνουν ότι τα συμφέροντά τους πλήττονται από την εθνική μας νομοθεσία. 

Ένα πράγμα δε θα σου συγχωρήσω Αλέξη Τσίπρα


...Κληροδοτείς μια εμπειρία που δομεί το ιστορικό περιβάλλον του αναπόδραστου, μη επιτρέποντας ούτε ένα ανεξάρτητο, ένα ελεύθερο όνειρο, από αυτά που σήμερα εγγράφονται στη σφαίρα της ουτοπίας για να επιδιώξουν κάποτε την ιστορική τους επικύρωση.

Και αναλαμβάνεις εσύ πια να κουβαλήσεις στην κουβέρτα το σώμα του αντάρτη, να τον ενταφιάσεις, σπρώχνοντας με τα χέρια σου το χιόνι που βρίσκεται γύρω από το πτώμα. Το τελευταίο χιόνι πάνω στην πληγή...

Επί εφτά μήνες κοιτάζαμε τον αντάρτη πάνω στο τραπέζι, όπως οι κυνηγοί του Αγγελόπουλου.Με μια τεράστια τρύπα στο στήθος, “Όπως τον γέννησε η γαλλική επανάσταση, όπως τον γέννησε η μάνα του η Ισπανία, ένα σκοτεινό συνωμότη”.

Σαν την Αντιγόνη, που δεν ανήκε ούτε στους θνητούς, μα ούτε και στους πεθαμένους, η αριστερά επέστρεψε στο χώρο της, στο κέντρο του σκηνικού, στο κέντρο της ανθρώπινης ιστορίας, διεκδικώντας όχι μια επιτύμβια ανθοδέσμη , αλλά τη ζωτική της συνέχεια. Ήξερε η αριστερά, σοφή από τον πόνο της, ότι με “ορισμένες λέξεις – κλειδιά θα μπορούσε να αναβιώσει ένα νέο συλλογικό όνειρο”.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Η ώρα της ταπείνωσης κοντοζυγώνει...



Πριν από 15 χρόνια έπεσα για πρώτη στη ζωή μου πάνω σε Έλληνες που είχαν ζήσει την προσφυγιά. Όχι τους Μικρασιάτες του “μακρινού” 1922 αλλά κατοπινούς, ανθρώπους που όταν τους γνώρισα δεν είχαν όλοι τους την μορφή του γέροντα, δεν ήταν βγαλμένοι από άψυχα βιβλία ιστορίας ούτε από ταινίες αλλά ήταν σαν εμένα, σαν τους γονείς μου, ήταν γείτονές μου, άνθρωποι με τις δουλειές τους ή συνταξιούχοι και γεμάτοι ζωή.