Η δημοκρατία του αποφασίζω και διατάζω του Σαμαρά...

Το τελευταίο διάστημα η ''νόμιμα'' εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας προβαίνει στην νομοθέτηση μέσω των διάσημων πλέον πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Σε αντίθεση με ότι ξέραμε μέχρι σήμερα σαν διαδικασία θέσπισης νόμων, δηλαδή την υποβολή ενός σχέδιου νόμου στην βουλή προς συζήτηση κατ΄ αρχάς και στη συνέχεια την ψήφισή του ή μη, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.
Αρκεί η υπογραφή του πρωθυπουργού και του - αντιστασιακού κατά τα άλλα - προέδρου της δημοκρατίας, για να ισχύει σαν νόμος του κράτους.
Με λίγα λόγια οι ''εκπρόσωποι'' του Λαού δεν εκφέρουν καμία άποψη περί αυτού.
Για να δούμε όμως τί λέει το Σύνταγμά μας για το πότε και υπό ποιές συνθήκες το κράτος ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ να νομοθετεί με αυτόν τον κατάφορα αντιδημοκρατικό τρόπο.
Για τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου μιλάει το άρθρο 44 του Συντάγματος και πιο συγκεκριμένα:

Άρθρο 44

1. Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσες και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.

Τα συμπεράσματα δικά σας, αφού πρώτα σημειώσουμε πως τα αντικείμενα των πράξεων αυτών σίγουρα δεν προκύψανε μέσω ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ αφού ήτανε γνωστά από το καλοκαίρι....

αυτοδιαθέσιμος