Το λαϊκό αδιέξοδο (ή από την αποχή στην εξέγερση)

Η αποχή, εκτός από πολλά άλλα, δείχνει οτι ο λαός έχει αρχίσει και συνειδητοποιεί μια αλήθεια. Πικρή και σκληρή μαζί.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν εκλαμβάνεται από τα κόμματά του ως λαϊκή εντολή, η οποία πρέπει να εκτελεστεί ασυζητητί.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αναγκάσει την εξουσία να πάρει τα μέτρα που εκείνος θέλει.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, η οποία είναι προαποφασισμένη ανεξάρτητα από την δική του θέληση.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, του είναι άχρηστη.
Η ψήφος του λαού, του είναι άχρηστη.
Αυτή είναι η πικρή και σκληρή μαζί αλήθεια.

Ο λαός έχει συνειδητοποιήσει πως έχει χάσει την δυνατότητα να μπορεί να καθορίζει το μέλλον του με την ψήφο του.

Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.

Διότι αργά ή γρήγορα θα βάλει τον λαό μπροστά σε ένα τρομερό δίλημμα: να συνεχίσει να επιμένει με την ψήφο του να αλλάξει τα πράγματα ή να ανατρέψει την κατάσταση δυναμικά;

Το δίλημμα σε λίγο δηλαδή θα είναι: ψήφος ή εξέγερση;

Και είναι επικίνδυνο δίλημμα γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχουν εμφανιστεί ιδέες και αιτήματα και δυνάμεις πολιτικές που να μπορούν διαχειριστούν μια τέτοια λαϊκή εξέγερση. Αν η εξέγερση εκδηλωθεί τώρα κοντά, θα είναι μια τυφλή εξέγερση. Χωρίς στόχους πολιτικούς. Ενα ξέσπασμα οργής.

Τα κόμματα δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να σπρώχνουν την κατάσταση στο όριο. Το κυβερνών κόμμα παίρνει μέτρα επί μέτρων που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο λαϊκό εισόδημα, στεγνώνουν την οικονομία και οδηγούν σε ένα ζοφερό μέλλον. Η αξιωματική αντιπολίτευση από την άλλη, παρότι εμφανίζει έναν αντι-μνημονιακό λόγο, έχει δεσμευτεί να τηρήσει τους όρους του Μνημονίου και απλώς να προσπαθήσει να βγει "ταχύτερα" από αυτό. Κάτι που εξάλλου υπόσχεται και το κυβερνών κόμμα.

Ο λαός έδειξε ότι έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Εδειξε να έχει συνειδητοποιήσει, με την αποχή του, πως η ψήφος του είναι αμελητέα. Η ψήφος του δεν βελτιώνει την θέση του και δεν απαλύνει τα δεινά του. Αρα του είναι άχρηστη.

Τα κόμματά του, τα δύο μεγάλα τουλάχιστον, επιμένουν στην εφαρμογή του Μνημονίου. Και δεν καταγγέλουν το ΔΝΤ και Σία.

Αυτό είναι το λαϊκό αδιέξοδο.

Πηγή