Όταν βουλιάζει το πλοίο φεύγουν πρώτα τα ποντίκια.

Αργά το θυμήθηκαν οι διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όλα έχουν δρομολογηθεί έτσι ώστε να μην υπάρχει διέξοδος. Όταν ψήφιζαν υπέρ του μνημονίου δεν τα ήξεραν; Τους παρέσυραν σαν μικρά παιδιά; Αν ναι, τότε είναι και επικίνδυνοι και δεν αξίζουν τη θέση του βουλευτή.

Η αλήθεια είναι ότι αποστασιοποιούνται για να μπορέσουν να είναι ξανά πρωταγωνιστές μετά τις σαρωτικές αλλαγές που θα γίνουν στο πολιτικό προσωπικό. Θα κομπάζουν «εγώ τα ‘λεγα».

Ο βουλευτής που τιμά όσους τον ψήφισαν οφείλει να ενημερώνεται για το τι πρέπει να ψηφίσει και όχι σαν πρόβατο να υπακούει στον τσοπάνη. Θετική ψήφος σε νόμους ή πρακτικές που είναι σε βάρος της χώρας δεν συνάδει με την δημοκρατικότητα που οφείλει να έχει ένας βουλευτής. Αντίθετα η καταψήφιση με ανάληψη της ευθύνης και αποδοχή τυχόν επιπτώσεων απ’ αυτήν είναι τιμή για ένα πολιτικό που σέβεται και αγαπά την πατρίδα του. Η παραίτηση όταν διαφωνείς με την κυβερνητική πολιτική είναι πρώτιστο καθήκον σου το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσει ο πολίτης και θα ανταμειφθείς αναλόγως. Η παραίτηση είναι γενναία πράξη ενώ η παραμονή και στήριξη πολιτικών που καταστρέφουν τον τόπο είναι δειλία και δουλικότητα.

Η όψιμη αποστασιοποίηση είναι ιδιοτελής πράξη και σαν τέτοια είναι καταδικαστέα.

Πηγή