Το αδιέξοδο του μνημονίου σε απλούς ετήσιους πίνακες

Επειδή οι αριθμοί πολλές φορές λένε μεγάλες αλήθειες, καλό είναι να γνωρίζουμε και τι αναφέρει (σε αριθμούς) το μνημόνιο που υπέγραψαν ο Γιώργος και η παρέα του και έθεσαν την χώρα υπό ομηρεία, αφού πρώτα απείλησαν -με την βοήθεια των μεγαλοκαναλαρχών και των κομματικών φυλλάδων τους- τους Έλληνες πολίτες πως δεν υπάρχουν λύσεις και έρχεται μεγάλη φτώχεια...
Επειδή, λοιπόν, έχω βαρεθεί να ακούω του κόσμου τις ανοησίες (ή παπαρολογίες επί το λαϊκότερον), από τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τα κανάλια και τον παραπληροφορημένο κόσμο σε καφενεία και πλατείες, θεώρησα σωστό πως πρέπει να γίνει γνωστό και απολύτως κατανοητό το σημείο στο οποίο σήμερα βρισκόμαστε και στο σημείο που αύριο θέλουν να μας... βάλουν. Κι αυτό, επειδή κανένας -μα κανένας- δεν έχει καταλάβει που βρισκόμαστε και που πάμε.
Και προσωπικά απορώ πόσο δύσκολο ήταν να δημοσιευτούν 5 σελιδούλες από το νόμο 3845, δηλαδή το περίφημο μνημόνιο, για να τελειώνουν οι βλακείες και για να τοποθετηθεί και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Και, πιστέψτε με, φαίνεται πως οι κατεργάρηδες είναι πολλοί και σε αρκετά ψηλά αξιώματα της χώρας.
Σήμερα θα παρουσιάσω μόνο τον πίνακα 1, σελίδα 1349 του νόμου 3845, ΦΕΚ 65/2010.
Ο Πίνακας αυτός αναφέρει ένα προς ένα τα δημοσιονομικά μέτρα που περιλαμβάνει το πρόγραμμα.
Οτιδήποτε άλλο ακούτε είναι προπαγανδιστικές αηδίες που σκοπό έχουν να επιβάλουν ένα κλίμα τρόμου, προκειμένου σαν πειθήνια (και κατατρομαγμένα) πρόβατα, να μπούμε χωρίς αντιδράσεις στο σφαγείο...
Πάμε λοιπόν να δούμε τα μέτρα για το 2010.



Οπως βλέπετε από τα μέτρα του 2010, θα εξοικονομήσουμε 5.800 εκατομύρια (5,8 δισ. ευρώ) μόνο, παρά τις τεράστιες εισπρακτικές βουτιές που κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου στα οικονομικά όλων μας.
Τελειώσαμε; Οχι βέβαια, έρχεται το 2011.
Πάρτε τα μέτρα του 2011, για να καταλάβετε.



Αν δεν καταλάβατε ακόμα, το 2011, θα εξοικονομήσουμε άλλα 9.650 εκατομύρια (9,65 δισ. ευρώ), δηλαδή υπεδιπλάσια από το 2010... Με απλά λόγια, το αγγούρι θα είναι διπλάσιο το 2011.
Για δείτε:
Αύξηση αντικειμενικών αξιών: 400 εκατομύρια
Εξοικονόμηση πόρων από τον Καλλικράτη: 500 εκατομύρια.
Και μετά από αυτά έρχεται το 2012.
Πάρτε και το 2012... να το έχετε.



Ζείτε ακόμα; Μάλλον έχετε γερές αντοχές!
Για δείτε τι λέει για το 2012.
Μείωση προσλήψεων δημοσίων υπάλλήλων πέραν του 5 προς 1!
Αυτό για όσους σας τάζουν θέσεις στο δημόσιο.
Ανάπτυξη θέλετε;
Πάρτε μείωση δημόσιων επενδύσεων: 500 εκατομύρια.
Προσέξτε τώρα και το τελευταίο.
Μη καθορισμένα μέτρα για λειτουργικά έξοδα: 900 εκατομύρια!
Αντέχετε;;
Ε, πάρτε και το 2013



Βλέπετε τι λέει;
ΜΗ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ: 4.200 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ, δηλαδή το 2013, θα πάρουνε μέτρα που θα πρέπει να αποδώσουν όσο ΟΛΕΣ οι περικοπές του 2010!
Ακόμα αναπνέετε, και δεν σας έχουν φορολογήσει;
Δεν πειράζει. Θα μπει και φόρος για το οξυγόνο που αναπνέουμε. Ίσως να φορολογηθεί και το νερό της βροχής (ελπίζω να μην βάζω ιδέες στα σάπια μυαλά του υπουργείου Οικονομικών).
Υπομονή.
Εσεις οι 500.000 Ελληνες που θα έχετε καταφέρει να ζείτε μέχρι το τέλος του 2013 ευελπιστώντας πως ο Γιώργος σας έλεγε την αλήθεια ότι το 2013 τελειώνουν όλα, θα δείτε τα βάσανα σας να τελειώνουν το... 2015, γιατί ακόμα υπάρχει το 2014, που έχει και αυτό μέτρα.
Πάρτε και το 2014.



Προσέξτε τώρα.
Το 2014, και μόνο τότε θα σταματήσει τη φορολογία των κερδοφόρων επιχειρήσεων, χάνοντας 600 εκατομύρια, αλλά προβλέπει εξοικονόμηση από μη καθορισμένα ακόμα μέτρα 4.700 εκατομυρίων!!!
Με απλά λόγια, μέχρι το 2014 θα πρέπει να εξοικονομηθούν 30 δισ. ευρώ και με μέτρα που έχει πάρει μέχρι τώρα εξοικονομούνται μόνο 5,8 δισ. ευρώ...
Από σήμερα λοιπόν ό,τι μακακία ακούτε από οποιονδήποτε, θα μπορείτε να ρίχνετε μια ματιά στους λογαριασμούς και να ξέρετε τι σας περιμένει.
Αν έχετε τάσες αυτοκτονικές διαβάστε ολόκληρο το νόμο (που υπογράφθηκε παράνομα ως νομοσχέδιο ενώ θα έπρεπε να περάσει από τη Βουλή ως Διεθνής Συμφωνία, αλλά τότε θα απαιτούνταν 180 ψήφοι και όχι 150...), αλλά όχι σαν τους ηλίθιους πολιτικοδημοσιογράφους.

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ!!!
Κι ενώ ο νόμος γράφει όλα αυτά, έχεις τον έναν και τον άλλον, να διαμορφώνουν γνώμη, για τον 15άχρονο που θα δουλεύει με 400 ευρώ ή την ποσόστωση των ναυτικών στο "Ζενίθ", κρύβοντας με την έντονη δημοσιοποίηση τέτοιων περιπτώσεων, το εγκληματικό μνημονιακό σύνολο.
Ε, λοιπόν, όσοι τα λένε αυτά, ή ξέρουν και μας δουλέυουν ή είναι βλάκες ή και τα δύο.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι και ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ήδη αγοράσει σπίτια σε ξένες χώρες και έχουν ήδη εγγράψει τα παιδιά τους σε εκεί ιδιωτικά σχολεία...
Αντε καληνύχτα, καρντάσια-κορόιδα-μελλοθάνατοι...

Πηγή

φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους...

Από το "ithacanet"

Όταν έχεις κατοχή ή δικτατορία...
φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους

Η "παλλαϊκή" άμυνα κάποτε, η "παλλαϊκή" αντίσταση μιαν άλλη φορά ή η γενικευμένη πάλη του λαού απέναντι σε κάτι "ενοχλητικό", είτε αυτό ήταν κατοχή, είτε δικτατορία ή αντιλαϊκή πολιτική, ήταν και είναι πολιτικός μύθος.
Κάποιοι λίγοι έπαιρναν το δρόμο προς τα βουνά ή τους δρόμους και η αλήθεια τους, η πίστη και η αξιοπιστία τους άνοιγε κλειστές ψυχές κι...
έφτιαχνε μαζικές ελπίδες. Συσσώρευε δύναμη μεγάλου κινήματος.
Τέσσερις μιας "Φιλικής Εταιρείας", ένας "δηλωσίας" για το ΚΚΕ, με μια μικρή παρέα, λίγοι φοιτητές ήταν η θρυαλίδα, η αφετηρία μεγάλων δημοκρατικών και εθνικών στιγμών σε αυτό τον τόπο. Μα, πιότερο δυνατό από τους αριθμούς ήταν η πίστη, η αποφασιστικότητα, η καθαρότητα της ματιάς και της ψυχής, που παρέσυρε και θέριεψε όνειρα και προσδοκίες. Κι ήταν αυτά που έγιναν δύναμη, κίνημα, μέτωπο, ενότητα - θεριό που σάρωσε.
Σήμερα; Σήμερα έχουμε κατοχή. Όπως κι αν το πεις κατοχή είναι.
Ποια παρέα, ποιοι άνθρωποι, ποια φιλική εταιρεία, ποιο κίνημα, ποιο μέτωπο; Ο κοινός παρανομαστής μιας νίκης κατά του εχθρού είναι η ενότητα. Και παρ' όλο που σε κάθε κρίσιμη στιγμή της ιστορίας μας αυτή ήταν πάντα λαβωμένη, υπήρχε, άντεχε, πάλευε και νικούσε.
Σήμερα; Την ώρα που η κατοχή θέλει ενότητα, κίνημα και μέτωπο, με δύναμη που να μπορεί να νικήσει τον πολύ εύκολο, ολιγάριθμο και αδύναμο εχθρό, τις καταχρεωμένες τράπεζες, οι προβεβλημένοι φτιάχνουν το "καινούργιο" με παλιά υλικά. Με μοναδικό σκοπό να διατηρηθεί η κατοχή.
Αντί για εθνικό, λαϊκό, απελευθερωτικό, δημοκρατικό μέτωπο, φτιάχνουν "κόμματα"! Ο καθένας χωριστά.
Ακόμα κι όταν κάποιοι ειλικρινείς (Θεοδωράκης - Μαρκεζίνης) καλούν και προσκαλούν, το κάνουν με περισσή αφέλεια, εμφανή άγνοια και με λογικές που αναπαράγουν το κατοχικό πλαίσιο εξουσίας. Είμαι, όμως, μαζί τους. Γιατί η πρόσκληση και ο λόγος εμπεριέχουν την αλήθεια τους, την ειλικρίνεια τους και το πάθος τους . Την αγωνία τους, για αυτά που χάθηκαν, χάνονται ή απειλούνται.
Και όλα όσα σήμερα χάνονται, δεν είναι τα δέντρα που βλέπουμε, μισθοί, συντάξεις, περίθαλψη, δουλειές, εισοδήματα, δημόσια περιουσία, αλλά το δάσος: Η Ελλάδα και ο άνθρωπος. Είμαστε μπροστά σε εθνική, πολιτισμική και ανθρωπιστική καταστροφή.
Την ώρα που η πατρίδα και οι άνθρωποι χρειάζονται ενότητα, φτιάχνονται κόμματα και σε μικρό χρονικό διάστημα, φτιάχτηκαν τόσα κόμματα , όσα σχεδόν και στις μέρες της μεταπολίτευσης.
Ο κ.Κουβέλης έφτιαξε κόμμα, που θα συνεργαστεί με την "κυβέρνηση", αν και το πιο πιθανό είναι να ενσωματωθεί. Ο κ. Αλαβάνος έφτιαξε κίνηση, κόβοντας στα τρία την κοινή πορεία των ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε και μένει μετέωρος. Η Μητσοτάκη έφτιαξε κόμμα, για να συνεργαστεί με αυτό που αυτοαποκαλείται κυβέρνηση για να στηρίξει τους τοκογλύφους - "δανειστές". Ο Δημαράς σκέφτεται να φτιάξει κόμμα, ώστε να συνεχίσει την πολιτική της διάσπασης όσων διαμαρτύρονται κατά του ΠΑΣΟΚ. Η Χρυσή Αυγή πάει να αποκτήσει πολιτική ύπαρξη, ανακαλύπτοντας τον εχθρό στα πρόσωπα των θυμάτων της παγκόσμιας υπερχρέωσης.
Οι υπόλοιποι, οι παλιοί, μάχονται ο καθένας για το κόμμα του και κανένας για την απελευθερωτική και δημοκρατική συνεννόηση, συντηρώντας έτσι τη διαίρεση και καλλιεργώντας τον αποπροσανατολισμό, τη σύγχιση και τελικά την αδράνεια. "Λαϊκή" "Συσπείρωση" αυτοαποκαλεί το ΚΚΕ τον εαυτό του, αυτό το υπόλλειμμα της πάλαι ποτέ ηγέτιδας εαμικής δύναμης... Και αρνείται κάθε συνεργασία, με όποιον δεν υπακούει στις αποφάσεις του. Η κυβέρνηση δικαίως έχει αποκληθεί κατοχική και ο Σαμαράς βάφτισε "μνημόνιο" τον εχθρό, γιατί φοβάται να τον αποκαλέσει με το όνομα του.
Ο Αλ.Παπαδόπουλος ετοιμάζει, κατ' εντολή και σχεδιασμό της Trilateral Commision, την "επίσημη" σύμπραξη για τη στήριξη των τοκογλύφων και της προδοτικής συμφωνίας, που ονόμασαν μνημόνιο.
Ξεχωρίζει και εξαιρείται ο Μίκης Θεοδωράκης, με την πρωτοβουλία του για κίνηση πολιτών, αλλά μια μικρή ανάγνωση των συνεντεύξεων του δείχνει μια περιορισμένη πολιτική εμβάθυνση για το τι συμβαίνει και για το τι πρέπει να γίνει.
Είναι γνωστό πως όπου εμφανίζεται το παράρτημα των τοκογλύφων , που ονομάζεται ΔΝΤ, το παλιό εθελόδουλο πολιτικό σύστημα διαλύεται και εμφανίζεται κάτι διαφορετικό στο πολιτικό προσκήνιο. Σε αυτή τη "γνώση" στηρίζονται όλοι αυτοί οι επαγγελματίες της πολιτικής, που σπεύδουν να στήσουν τα προσωπικά τους μαγαζιά.
Η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" σε όλο της το μεγαλείο. Η Διεθνής των τοκογλύφων, με τις διάφορες οργανώσεις της, καταβάλλει κάθε προσπάθεια, ώστε να μην εμφανιστεί κάποιος έλληνας Κίρτσνερ, όπως στην Αργεντινή και κηρύξει στάση πληρωμών. Τότε, είναι που θα χάσουν τ' αυγά και τα πασχάλια.
Η στάση πληρωμών και ακόμα χειρότερα η πολιτική αμφισβήτηση της υποχρέωσης για πληρωμή θα οδηγήσει σε κατάρρευση την παγκόσμια οικονομία και θα ανοίξει τους πολιτικούς ασκούς του Αιόλου σε πάρα πολλές χώρες, που βρίσκονται στην ίδια μοίρα. Και με τη βοήθεια όλων των κατηγορούμενων για εθνική προδοσία, προσπαθούν να σώσουν το "σύστημα" τους, τον διεθνή μηχανισμό της υπερχρέωσης λαών και κρατών.
Μας πάνε σε ένα "μετά" , που είναι ίδιο με το "πριν".


Υ.Γ.
Το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει διαγραφή χρέους στην περίπτωση που αυτό αποδειχθεί απάτη σε ελληνικά δικαστήρια. Δίκες για τους δοσίλογους, που υπέγραψαν, ψήφισαν και υλοποιούν τις προδοτικές συμφωνίες είναι μονόδρομος, για την απελευθέρωση από την υποθήκευση. Όπως μετά την Απελευθέρωση, όπως μετά τη Δικτατορία. Το ενωτικό απελευθερωτικό - δημοκρατικό μέτωπο είναι μονόδρομος για τη ζωή των ανθρώπων και το μέλλον της πατρίδας. Για μια Συνταχτική Εθνοσυνέλευση. Σ΄αυτό το δρόμο πρέπει να προσκαλούνται καθημερινά όλοι και να συμπορευτούν, ακόμα κι εκείνοι που πιστεύουν πως είναι καλός και δίκαιος ο δικός τους μοναχικός δρόμος.

Μέχρι το τέλος του 2010 ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας ανήκει στις ΗΠΑ!!!

Ξέρει κανείς άραγε την Σύμβαση Cooper;
Γράφει ο Νίκος Καράς
Υπάρχει μια σύμβαση η οποία λήγει φέτος. Σύμβαση αρκούντως σοβαρή που δείχνει ότι αυτή η χώρα από την δουλεία δεν έφυγε ποτέ! Γιατί μα γιατί λείπουν οι Έλληνες πολιτικοί. Και πρωτίστως δούλοι αυτής της σύμβασης είναι ΟΛΟΙ οι πολιτικοί της χώρας, που σιωπηλά αποδέχτηκαν να ΜΗΝ εξυπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας μας, την οποία υποτίθεται πως υπηρετούσαν!!!
Η σύμβαση αυτή λέγεται COOPER!...



Ο μακαρίτης ο Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947 με τίτλο “Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα”, αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης “Σύμβασης Cooper” (υπεγράφη το 1940 και λήγει την 31/12/2010 και είμαι περίεργος να δω αν οι πολιτικάντηδες θα την ανανεώσουν!
Υπάρχει στο υπουργείο Βιομηχανίας και παραδίδεται -σαν “ιερό κείμενο” από υπουργό σε υπουργό!), βάσει της οποίας τα λεγόμενα “στρατηγικά ορυκτά” της Ελλάδας καθώς και ο υδάτινός μας πλούτος, τίθενται υπό την αιγίδα ενός Αμερικανικού consortium εταιρειών!
Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να τουφεκιστεί ο Μπάτσης μαζί με τον Μπελογιάννη το 1952! Από τους 12 που ήταν για “ντουφέκι”, επέλεξαν μόνον 3, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Μπάτσης!
Kαταλάβατε γιατί κανένας πολιτικός δεν αποτολμά να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη με σιδερο-χρώμιο και νικέλιο και δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα.

Υ.Γ. Γι αυτό δεν βγάζουμε τίποτε; Επειδή πρέπει να τα δώσουν (ή να τα ξαναδώσουν) στους ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ;

ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ «Πολιτική η εισήγηση στο ΣτΕ για το Μνημόνιο»

Ομαδικά πυρά κατά του Μνημονίου και της δικαστικής εισήγησης που προσυπογράφει τα σκληρά κυβερνητικά μέτρα των περικοπών, εξαπέλυσαν χθες, ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι νομικοί εκπρόσωποι των επιστημονικών και συνδικαλιστικών φορέων που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, με κορυφαίο τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

«Η εισήγηση είναι πολιτικό κείμενο που ασχολείται με τα σπρεντ και καθόλου με τα νομικά κείμενα των δανειακών συμβάσεων. Οταν την άκουσα νόμιζα ότι βρισκόμουν στη Βουλή», ανέφερε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δ. Παξινός, αποδοκιμάζοντας την πλήρη ταύτιση της πρότασης της συμβούλου Μαίρης Σαρπ με τις απόψεις της κυβέρνησης.

Έκκληση στους δικαστές

Μπροστά σ' ένα κατάμεστο ακροατήριο, ο κ. Παξινός απηύθυνε έκκληση στους δικαστές να επιτελέσουν το χρέος τους ώστε να υπερισχύσει το κράτος δικαίου έναντι της ασυδοσίας της αγοράς. Προηγουμένως είχε επιτεθεί σκληρά κατά της κυβέρνησης που υπέγραψε τους επαχθείς όρους του Μνημονίου, μιλώντας για εκχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και κατάλυση του Συντάγματος.

«Δεν είναι δυνατόν ο υπουργός Οικονομικών να υποκαθιστά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να έχει νομοθετική, εκτελεστική, ακόμη και δικαστική εξουσία και η υπογραφή του να δεσμεύει μια χώρα. Είναι βιώσιμο επίπεδο τα 500 και 600 ευρώ; Ακόμη και ο τελευταίος οφειλέτης έχει δικαιώματα, εκτός από το ελληνικό κράτος», τόνισε, εννοώντας ότι όσα ίσχυαν ως προς το ακατάσχετο της δημόσιας περιουσίας, ανατρέπονται υπέρ των αλλοδαπών δανειστών, χωρίς κανέναν περιορισμό. Εντονα αποδοκίμασε και την πρόβλεψη ότι οποιαδήποτε διαφορά προκύψει θα επιλυθεί με βάση το αγγλικό δίκαιο και από τους ίδιους τους δανειστές μας. ...

Πολιτικό μανιφέστο χαρακτήρισε την εισήγηση και η εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΑ, Χρύσα Σαλαβράκου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του προέδρου του δικαστηρίου Π. Πικραμμένου. «Είναι νομικό κείμενο και σας ζητώ να ανακαλέσετε». «Κρίνεται το μέλλον όλων μας», ανταπάντησε η δικηγόρος, ζητώντας από το ΣτΕ να ακολουθήσει το παράδειγμα της Λετονίας και Ρουμανίας που απέκρουσαν ως αντισυνταγματικά ανάλογα μέτρα περικοπών.

Εγκύκλιοι με σκοπιμότητες

Η δικηγόρος της ΑΔΕΔΥ, Μαρία Τσίπρα, αμφισβήτησε το επιχείρημα της κυβέρνησης το οποίο υιοθετεί και η εισήγηση, ότι οι μειωμένες αποδοχές και συντάξεις διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα και επομένως δεν υπάρχει παραβίαση της ΕΣΔΑ που προστατεύει το δικαίωμα της περιουσίας. Υποστήριξε ότι δεν καθορίζονται συγκεκριμένα κριτήρια για το ποιες αποδοχές θεωρούνται βιώσιμες και το κυριότερο δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός στις περικοπές, ενώ απέδωσε σκοπιμότητα στην κυβέρνηση, η οποία αντί να εκδώσει υπουργικές αποφάσεις, εξέδωσε εγκυκλίους σε εφαρμογή του Μνημονίου, για να αποφύγει τον δικαστικό έλεγχο. Η εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ τόνισε ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις (ν.3833 και 3845/2010) που επικυρώνουν το Μνημόνιο, το οποίο είναι διεθνής σύμβαση, είναι άκυρες διότι έπρεπε να ψηφιστούν από τα 3/5 του συνόλου των βουλευτών.

Στο πλαίσιο της επιχειρηματολογίας που αναπτύχθηκε από τους δικηγόρους των συνταξιούχων και των άλλων φορέων, τονίστηκε ότι με τα οικονομικά μέτρα αυτοί που ουσιαστικά πληρώνουν το τίμημα της αδυναμίας τού κράτους να έχει αποτελεσματικούς μηχανισμούς είσπραξης εσόδων είναι οι πολίτες, οι οποίοι όμως δεν συνέπραξαν στο δημοσιονομικό έλλειμμα. «Το Μνημόνιο είναι ένας μηχανισμός αναχρηματοδότησης των χρεών μας που οδηγεί στην πτώχευση. Ας επιτρέψουμε στους ανθρώπους να ζήσουν αξιοπρεπώς».

Οι εκπρόσωποι του Δημοσίου υπεραμύνθηκαν της εισήγησης. Τόνισαν ότι οι περικοπές δικαιολογούνται από σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος που σχετίζονται με την ανάγκη μείωση του υπερβολικού ελλείμματος και του εξωτερικού χρέους της χωρας και απέκρουσαν όλες τις αιτιάσεις περί αντισυνταγματικότητας.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης συχνές ήταν οι ερωτήσεις που απηύθυνε ο πρόεδρος Π. Πικραμμένος στους δικηγόρους των προσφευγόντων, μεταξύ των οποίων και αν τίθεται θέμα προδικαστικού ερωτήματος.
enet

Η Τρομοκρατία της «έκτακτης ανάγκης»…

Ένα από τα ψευδώνυμα της δικτατορίας των ισχυρών του χρήματος είναι η «συναίνεση».

Αυτή η μαγική λεξούλα κατέχει σήμερα την αποκλειστικότητα του εξουσιαστικού λόγου.

Όπως έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα μας η «συναίνεση» είναι το ντροπαλό ψευδώνυμο της «έκτακτης ανάγκης».

Συναίνεση σημαίνει, αν θέλουμε να ακριβολογούμε, συμφωνία και επιστράτευση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων πάνω σε ένα κοινό στόχο. Και σήμερα αυτός ο στόχος είναι συγκεκριμένος: Για να σωθεί και να επιβιώσει η Ελλάδα (δηλαδή, για να είμαστε ακριβολόγοι, για να διασωθούν τα κέρδη των μαφιών του χρήματος και για να επιτευχθεί η ολοκληρωτική λεηλασία της ελληνικής κοινωνίας) ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ «οικουμενική αποδοχή» και «συναίνεση».

Μπροστά σ’ αυτό το «έκτακτο» και «επείγον», η πολιτική και κομματική ανεξαρτησία - γιατί όχι και οι δημοκρατικές ελευθερίες- είναι πολυτέλεια...

Σήμερα είναι τόσο «έκτακτη» και «επείγουσα» η κατάσταση που οι «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριοι) και τα πολύχρωμα ανδρείκελά τους (κυβερνητικά, κομματικά, δημοσιογραφικά) δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα. Ούτε τα ντροπαλά ψευδώνυμα.

ΚΥΝΙΚΑ και ενορχηστρωμένα μιλάνε απευθείας για καθεστώς «έκτακτης ανάγκης».

«Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να λειτουργεί σαν να βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», γράφει σε κύριο άρθρο της η «Καθημερινή»: το Συγκρότημα του Αλαφούζου, από τα πιο επιθετικά και «μαφιόζικα» της Νέας Τάξης.

Σε αυτό το πνεύμα έχει στηθεί, εδώ και καιρό, ένας τρομοκρατικός χορός από όλες τις προπαγανδιστικές μήτρες των «νταβάδων» και τα πολιτικά τους ανδρείκελα.

Ταυτόχρονα προωθούνται πυρετωδώς και τα «κομματικά υλικά» που θα «συναινέσουν» και θα επιβάλλουν «δημοκρατικά» το καθεστώς της «έκτακτης ανάγκης»: Το νέο κόμμα του ακραίου δωσιλογισμού της Ντόρας, η υπάρχουσα «τσόντα» του Καρατζαφέρη (ο «λαγός» και ο «προβοκάτορας» των «νταβάδων»), το «αριστερό» δεκανίκι του κόμματος Κουβέλη και άλλα που είναι έτοιμα να εμφανιστούν…

Μέσα σε αυτό τον «πανεθνικό» χορό των «νταβάδων» εντάσσονται και οι πρόσφατες, ανοικτά δικτατορικές, προτάσεις του Αλέκου Παπαδόπουλου: Προτάσεις για άμεσο καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» επικυρωμένο, μάλιστα, και από τη Βουλή. Δηλαδή από τα ανδρείκελα των «νταβάδων» και τις «τσόντες» τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5150

Ακόμα και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (ο «πατριώτης» και από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ) βγήκε από το λαγούμι του για να προτείνει κυβέρνηση τεχνοκρατών και πολιτικών, όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος.

Πλέον το καθεστώς της «έκτακτης ανάγκης» (ανοικτή πολιτική δικτατορία) προωθείται ενορχηστρωμένα ως ΥΠΕΡΕΠΕΙΓΟΝ.

Και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑ: Πρέπει να υποχωρήσουν τα πάντα μπροστά στο «συμφέρον της πατρίδας». Μόνο που δεν μας λένε για ποια πατρίδα μιλάνε. Την πατρίδα του ελληνικού λαού ή την «πατρίδα» των μαφιών του χρήματος που δεν έχουν καμία πατρίδα και καταλύουν κυνικά κάθε έθνος και πατρίδα…

Αυτή η συστηματική επίκληση της «έκτακτης ανάγκης», που έχει πάρει υστερικές διαστάσεις τον τελευταίο καιρό, ένα και μόνο στόχο έχει: Να καλλιεργήσει ένα κλίμα τρομοκρατίας και παραίτησης του ελληνικού λαού από τα δικαιώματά του, ένα κλίμα υποταγής της ελληνικής κοινωνίας στη δικτατορία των ανδρεικέλων των πολυεθνικών και των μηχανισμών τους..,

Αυτό που θέλουν να περάσουν είναι: Αναστολή των λαϊκών δικαιωμάτων, κατάργηση των απεργιών, κάθε διεκδίκησης και κάθε λαϊκής, αγωνιστικής εκδήλωσης.

Το καθεστώς της «έκτακτης ανάγκης» σημαίνει πόλεμο. Πόλεμο εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού για να τον βάλουν στο γύψο.

Έχουν ετοιμάσει τα φέρετρά μας και θέλουν να μα βάλουν μέσα. Αυτό είναι το καθεστώς της «έκτακτης ανάγκης»…

Σκάβουν τον τάφο του λαού, αλλά αγνοούν την ιστορία. Στον τάφο αυτό θα μπούνε, αργά ή γρήγορα, οι ίδιοι…

ΟΙ λαοί δεν μπαίνουν σε τάφους, γιατί η ζωή δεν είναι ΘΑΝΑΤΟΣ και οι κοινωνίες δεν αυτοκτονούν…

Εξόριστος

Ο Παπαδόπουλος, το ΕΛΙΑΜΕΠ, η BILDERBERG και οι λαγοί

Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αλλά, όντας πολύ υποψιασμένος - για να μην πω καχύποπτος - εξ αιτίας της πολιτικής αθλιότητας που μας περιβάλλει τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια, δεν μπορώ να δεχτώ καμία είδηση πλέον χωρίς να την περάσω από τη σίτα του μυαλού μου (όποιο εν πάσει περιπτώσει διαθέτω). Μπορεί φυσικά και να είμαι αρνητικά φορτισμένος με κάποιους (μισό λάθος δικό μου, μισό λάθος δικό τους). Και το παράξενο που σίγουρα και σε κάποιους από σας θα συμβαίνει ( δεν είναι δυνατόν να είμαι μόνος μου), όταν βλέπω τα ΜΜΕ να λανσάρουν και να εκθειάζουν με πολύ καλά λόγια και κριτική κάποιο πολιτικό (πρώην, νυν ή επόμενο).....ε τότε είναι που κουμπώνομαι.

Κάτι τέτοιο μου έπεσε στην αντίληψή μου τις προηγούμενες μέρες, όταν άκουγα από ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, εφημερίδες και ίντερνετ να προαναγγέλλεται η βαρυσήμαντη ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου στο ΕΛΙΑΜΕΠ.

Ποτέ δεν ήμουν φαν του συγκεκριμένου - αλλά και οποιουδήποτε άλλου - Παπαδόπουλου. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι . ...

μου φταίει το όνομα. Ο περί ου ο λόγος πολιτικός, και σε αντίθεση με όσα λέγονται από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, δεν θεωρώ ότι προσέφερε έργο στον τόπο παρ' ότι διετέλεσε υπουργός σε πολλά σχήματα, με διαφορετικών αντιλήψεων κυβερνήσεις και σε timing που θα μπορούσε να επιδείξει την πολιτική του σκέψη και πολύ περισσότερο να εφαρμόσει προς όφελος των πολιτών τις ιδέες του. Πιστεύω πως δεν προσέφερε. Κι αυτό γιατί περνώντας από το υπουργείο οικονομικών δεν έκανε κάποια σπουδαία μεταρρύθμιση, ο Καποδίστριας με τον οποίο συνέδεσε το όνομά του δεν αποτελεί τον ηθικότερο και πιο επιτυχή θεσμό (η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, η διαφθορά έχει τα υψηλότερα ποσοστά στην τοπική αυτοδιοίκηση) για να επιχαίρει για το έργο του και το πέρασμά του από το χώρο της υγείας στέφτηκε από παταγώδη αποτυχία (φακελάκια, ιδιωτικοποίηση ιατρείων, μίζες, προμήθειες κλπ) τέτοια που την εγκατέλειψε τρέχοντας μιλώντας και καταγγέλλοντας (χωρίς να έχει το θάρρος να αποκαλύψει και να κατονομάσει) τα ..πιράνχας.

Τώρα όσον αφορά την ... παρέμβασή του (μετά από μεγάλο διάστημα σιωπής .... όπως μας πληροφορούσαν τα ΜΜΕ) μου δημιούργησε ερωτηματικά ότι έγινε σε μια διοργάνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ( Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής). Τι είναι το ΕΛΙΑΜΕΠ;

Σύμφωνα με τον Πρόεδρό του: "Το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ένας χώρος έρευνας και επιμόρφωσης για θέματα ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής. Είναι επίσης ένα ανοικτό βήμα διαλόγου και προβληματισμού για έναν κόσμο που αλλάζει γύρω μας με ολοένα και γρηγορότερους ρυθμούς."

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε όμως ότι είναι ένα ίδρυμα που μάλλον εξειδικεύει και διαμορφώνει πολιτικές (όχι και τόσο άγνωστης προέλευσης) κυρίως σε θέματα που άπτονται όχι μόνο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας αλλά και της στήριξης του έργου της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, με επίκληση "σημαντικών" αναλυτών και παραγόντων, που δρουν άλλοτε ως Ηρακλείς και άλλοτε ως λαγοί.

Στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Παπαδόπουλος νομίζουμε ότι συνδυάζει - με νεωτερίζουσα φρασεολογία - και τους δύο ρόλους (διαβάστε την ομιλία του: Προτείνει επιτροπή σοφών και εκλογές την άνοιξη).

Ας δούμε όμως και μερικά στοιχεία που αφορούν τη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ. Τα πέντε από τα δεκατρία μέλη υπήρξαν (πολλάκις) συνδαιτημόνες της γνωστής λέσχης Bilderberg. Είναι ο Πρόεδρός της κ. Τσούκαλης, ο Αντιπρόεδρος κ. Βερέμης, ο Γ. Γραμματέας Αλέξης Παπαχελάς, ο κ. Βουρλούμης και ο κ. Δαυίδ (της Coca Cola).

Όπως πολύ εύκολα μπορείτε να καταλάβετε τους σκοπούς και ίσως τις επιδιώξεις του ιδρύματος. Ίσως γι' αυτούς τους λόγους κάποιοι φίλοι μπλόγγερς παράφρασαν το αρκτικόλεξο: ΕΛΙΑΜΕΠ ή μήπως Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής;

ΠΗΓΗ

"Δειλοί,μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα"
Κ.ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Σκληρές διαπραγματεύσεις..

Το βρώμικο μυστικό της Ευρώπης

Σε μια αποκαλυπτική τους παραδοχή σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και των διεθνών οικονομικών συμφερόντων, οι Financial Times, αναφέρθηκαν σε άρθρο τους την Τρίτη στο «βρώμικο μυστικό της Ευρώπης».

Το συγκεκριμένο άρθρο ήταν εναντίον του σχεδίου της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ να δανείσουν στην Ιρλανδία δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να διασφαλιστούν πλήρως οι επενδύσεις των διεθνών τραπεζιτών και των διάφορων επενδυτών, στο υπό καθεστώς χρεωκοπίας ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα.

Σύμφωνα με το εν λόγω σχέδιο, η Ιρλανδία θα πρέπει να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία σε οικονομικό επίπεδο στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, και να συμφωνήσει να αποπληρώσει τα δάνειά της προς αυτούς, με το να επιβάλλει μια νέα και πιο απάνθρωπη επίθεση στα εισοδήματα και στο επίπεδο διαβίωσης της εργατικής της τάξης.

Η εφημερίδα αναφέρει πως η βοήθεια των 440 δις ευρώ που θα δοθεί στα πλαίσια του νέου μηχανισμού για να καλυφτούν τα χρέη των τραπεζών, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε χρεοκοπία και άρα θα είναι "μοιραίο λάθος". Οι Times λένε ότι μια τέτοια πολιτική είναι κοντόφθαλμη και δεν οδηγεί πουθενά, αφού μια χρεοκοπία θα πυροδοτήσει νέο πανικό και περαιτέρω πτωχεύσεις.

"Θα κρατήσει", λέει η εφημερίδα, "τον ιρλανδικό λαό χρεωμένο σε όλους εκείνους που χρηματοδοτούν τις τράπεζες και θα τονίσει πλέον και επίσημα το βρώμικο μυστικό της ΕΕ, ότι δηλαδή: Τα δημόσια ταμεία κάνουν τα πάντα προκειμένου να μη ζημιωθούν οι ιδιώτες τραπεζίτες δανειστές".
Αυτό που οι Financail Times αποκαλoύν "βρώμικο μυστικό", δεν αποτελεί είδηση σε όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις από την εποχή της κατάρρευσης της Lehman Brothers, πριν από 26 μήνες. Αυτό που αποτελεί έκπληξη όμως, είναι η ωμότητα με την οποία αυτό το όργανο των βρετανικών οικονομικών συμφερόντων, παραδέχεται την ύπαρξη μιας δικτατορίας των τραπεζών επί των κυβερνητικών πολιτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κάτι βέβαια που ισχύει και στον υπόλοιπο κόσμο, στη Βόρεια ή στη Νότια Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία.

Η εφημερίδα παραδέχεται πως μια μικρή οικονομική ελίτ, την οποία περιγράφει ως "απερίσκεπτη", λεηλατεί τα δημόσια ταμεία έτσι ώστε να καλύψει τις κερδοσκοπικές της αποτυχίες, εξαθλιώνοντας παράλληλα ολόκληρους λαούς. Αυτή η εγωιστική επιδίωξη είναι που οδηγεί τις αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων της ΕΕ.

Παρά τον κατ`όνομα ιδεολογικό χρωματισμό της οποιασδήποτε κυβέρνησης, είτε είναι κεντροαριστερά (όπως το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα και η κυβέρνηση Fianna Fail στην Ιρλανδία), είτε κεντροδεξιά (όπως ο κυβερνητικός συνασπισμός της Βρετανίας, και το Ντεγκωλικό καθεστώς στη Γαλλία), οι διαταγές τους προέρχονται από τις μεγάλες τράπεζες. Αυτή είναι η αληθινή έννοια του όρου «πραγματικότητες της αγοράς» που αναμασούν συνεχώς οι κυβερνώντες.

Η παραδοχή λοιπόν των Financial Times, για την αστική πολιτική, αποκαλύπτει την απάτη της αποκαλούμενης δημοκρατίας σε συνθήκες καπιταλισμού. Όλες οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν αντί-κοινωνικές πολιτικές κόντρα στη θέληση των λαών. Το κράτος, όπως είπε και ο Μαρξ, είναι το εργαλείο του κεφαλαίου για να καταπιέζεται η εργατική τάξη.

Τον τελευταίο χρόνο, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο εντατικοποίησε την επίθεσή του εναντίον των εργαζομένων. Οι εξελίξεις στην Ιρλανδία, που ακολούθησαν την ελληνική κρίση, σηματοδοτούν μια νέα φάση τόσο στην αντικειμενική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, όσο και στην αντίδραση της κυβερνώσας ελίτ στην κρίση αυτή.

Παίρνοντας το σειρά τους από τις ΗΠΑ, οι κυβερνήσεις αντέδρασαν αρχικά στην οικονομική κατάρρευση του Σεπτεμβρίου του 2008, χαρίζοντας τρισεκατομμύρια δημοσίου χρήματος στα τραπεζικά συστήματα, ώστε να στηρίξουν τους …τραπεζίτες. Αυτό ήταν στην ουσία το πρόγραμμα διάσωσης που εφαρμόσθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο.

Και για να κερδίσουν χρόνο, αποφεύγοντας την ανεξέλεγκτη μείωση της κατανάλωσης και το απότομο "σπιράλ του αποπληθωρισμού", η χρηματοπιστωτική αριστοκρατία προχώρησε σε κάποια ημίμετρα, ώστε να επιβραδύνει και τις κοινωνικές αντιδράσεις.

Στο δεύτερο μισό του 2009 όμως, όταν ο κίνδυνος της άμεσης κατάρρευσης είχε πλέον αποφευχθεί, και όταν έγινε φανερό ότι οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι δεν θα υποστούν καμία συνέπεια για τις σχεδόν παράνομες πράξεις τους, και πως δεν κινδυνεύει το σύστημα, οι αγορές και τα χρηματιστήρια επανήλθαν, μαζί με τα κέρδη των τραπεζών και των μεγαλοστελεχών τους.

Οι πλέον ισχυρές χρηματοοικονομικές φίρμες, επιτράπηκε από τις πολιτικές ελίτ να εξέλθουν από το πρώτο στάδιο της κρίσης, σαφώς πιο ισχυρές από ποτέ. Αποθρασυμμένο από αυτή του την αρχική επιτυχία, στο τέλος του 2009 το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο ενέτεινε την επιθετικότητά του βάζοντας στο στόχαστρο την Ελλάδα, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο πρότυπο κοινωνικών περικοπών και λιτότητας.

Την περασμένη άνοιξη, υπό την πίεση των τραπεζών και των χρηματαγορών, η ΕΕ υλοποίησε το πρόγραμμα λιτότητας της, ξεκινώντας ιστορικών διαστάσεων επιθέσεις ενάντια στα απομεινάρια του κοινωνικού κράτους και στις εναπομείναντες κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Η ιρλανδική κρίση αποτελεί το επόμενο στάδιο σε αυτό το πόλεμο.

Ο σκοπός του είναι ο επαναπροσδιορισμός των ταξικών σχέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος πρέπει να εξαφανιστεί. Οι μισθοί στα ανεπτυγμένα κράτη θα πρέπει να μειωθούν δραστικά για να συγκλίνουν με τους αντίστοιχους των αναπτυσσόμενων χωρών. Οι συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων θα πρέπει να επιστρέψουν στα πρότυπα των περασμένων αιώνων.

Ένας τέτοιος κοινωνικός μετασχηματισμός δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στα πλαίσια της παραδοσιακής αστικής διακυβέρνησης. Σε όλα σχεδόν τα κράτη, οι εργάτες και η νεολαία που κινητοποιούνται στους δρόμους, στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αγγλία, κτλ, χτυπιούνται από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής.

Με ένα άρθρο που έχει τίτλο «Η ευρωζώνη αντιμετωπίζει κρίση δημοκρατίας», η Wall Street Journal σημειώνει πως η έλευση της τρόικας στα ιρλανδικά οικονομικά πράγματα σημαίνει πως η ανεξαρτησία της χώρας είναι πλέον εικονική. Το άρθρο προειδοποιεί για τον κίνδυνο των κοινωνικών αναταραχών αφού «ο σχεδιασμός μιας νέας μορφής διακυβέρνησης που δεν έχει στον πυρήνα της τη δημοκρατία, θα εξοργίσει τους ψηφοφόρους και θα ενθαρρύνει τους εξτρεμιστές». (!!!)

Κανένα από τα ληφθέντα μέτρα δεν μπορεί να λύσει την κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Μετά από δύο χρόνια, η κρίση αποδείχθηκε ότι δεν είναι συγκυριακή αλλά συστημική κρίση. Και όπως τη δεκαετία του 1930, η ύφεση και η λιτότητα συνοδεύονται πάντα από διεθνείς οικονομικές συγκρούσεις, και οδηγούν και σε παγκόσμιους πολέμους.

Η παγκόσμια οικονομική ελίτ επιτίθεται όχι διότι η εργατική τάξη δέχεται τους όρους της. Οι εργάτες σε όλες τις χώρες έχουν δείξει τη διάθεση τους να παλέψουν, με απεργίες και αγώνες. Οι αγώνες τους όμως σαμποτάρονται από τα προδοτικά συνδικαλιστικά τους όργανα και τους «συμμάχους» τους μέσα στα επίσημα "αριστερά" πολιτικά κόμματα και τους λοιπούς ψευτο-αριστερούς σχηματισμούς.

Νέοι και μεγαλύτερες αγώνες έρχονται. Το κρίσιμο ζήτημα είναι η οικοδόμηση μιας νέας ηγεσίας και νέων οργανώσεων, για τον αγώνα για ένα σοσιαλιστικό και διεθνιστικό πρόγραμμα καθώς και για την ανάπτυξη της επαναστατικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Αυτό είναι το κλειδί για την κινητοποίηση της εργατικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο για να σπάσει τη δικτατορία των τραπεζών και την καθιέρωση γνήσιας δημοκρατίας και κοινωνικής ισότητας σε διεθνή κλίμακα.


Αναδημοσίευση - μετάφραση από το World Socialist Web Site

«Κι όποιος δεν καταλαβαίνει... »

Του Ν. Μπογιόπουλου

Η πολιτική δεν είναι απλή αριθμητική. Αλλά όποιος παρακάμπτει την αριθμητική στο όνομα της «πολιτικής άλγεβρας», τότε χρησιμοποιεί τα «ανώτερα μαθηματικά» εντελώς παραπειστικά, με στόχο την εξαγωγή και διακίνηση εικονικών πολιτικών συμπερασμάτων.
Η αριθμητική του πρώτου γύρου των εκλογών
(καθώς εκεί καταγράφονται οι αυθεντικοί πολιτικοί συσχετισμοί που στο β' γύρο συσκοτίζονται και παραποιούνται από τα εκβιαστικά και καλπονοθευτικά δίπολα)
επιβεβαιώνει τα εξής:
*
Περιφέρεια Αττικής: Εγγεγραμμένοι 2.787.062. Σγουρός 343.792 ψήφοι. Δηλαδή, ο «μικρός πρωθυπουργός» του ΠΑΣΟΚ στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, εξελέγη έχοντας την εμπιστοσύνη μόλις του 12% των ψηφοφόρων επί του συνόλου του εκλογικού σώματος...
Δήμος Αθήνας: Εγγεγραμμένοι 488.243. Καμίνης 54.636 ψήφοι. Δηλαδή ο νέος δήμαρχος της πρωτεύουσας έχει εκλεγεί με το 11,2% των ψήφων του εκλογικού σώματος...
Δήμος Πειραιά: Εγγεγραμμένοι 162.125. Μιχαλολιάκος 15.771 ψήφοι. Δηλαδή ο δήμαρχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας έχει εκλεγεί με το 9,7% των ψήφων...
Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας: Εγγεγραμμένοι 1.643.557. Ψωμιάδης 421.859 ψήφοι. Δηλαδή ο περιφερειάρχης της δεύτερης μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας εξελέγη με το 25,6% των ψήφων του εκλογικού σώματος...
Δήμος Θεσσαλονίκης: Εγγεγραμμένοι 247.624. Μπουτάρης 41.735 ψήφοι. Δηλαδή ο δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας έχει εκλεγεί με το 16,8% των ψήφων...
*
Επίσης:
Στις βουλευτικές εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έλαβαν αθροιστικά 5.308.000 ψήφους. Το συνολικό ποσοστό του δικομματισμού επί των ψηφισάντων ήταν 77,4%
Στις περιφερειακές εκλογές του 2010, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έλαβαν αθροιστικά 3.600.000 ψήφους.
Δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο ο δικομματισμός απώλεσε πάνω από 1.700.000 ψήφους και το συνολικό ποσοστό του επί των ψηφισάντων στις περιφερειακές του 2010 (χωρίς δηλαδή να υπολογίζεται η εκτίναξη της αποχής) κατέληξε στο 60,1%.
*
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα που κατέγραψε η κάλπη. Εικόνα πεντακάθαρη, όσο κι αν ορισμένοι πασχίζουν να την «θολώσουν» μέσα από τον θόρυβο των κενών φράσεων και με τον καπνό των «διασταλτικών ερμηνειών».
*
Επομένως, αν κάτι αποτυπώνουν και πιστοποιούν τα παραπάνω είναι τούτο:
Το αστικό πολιτικό σύστημα και η κυρίαρχη μορφή του, το (δι)κομματικό κατεστημένο, έχουν περιπέσει στην μεγαλύτερη κρίση νομιμοποίησης της ύπαρξής τους μετά τη μεταπολίτευση.
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, τότε, είτε «δεν ξέρει που πατεί και πού πηγαίνει», είτε - πράγμα πιθανότερο - υποκρίνεται, μετατρέπει την «ανάγκη σε φιλοτιμία» και πορεύεται κάνοντας ότι «δεν το καταλαβαίνει»...

"Χαμένα στη μετάφραση"...

Ο τίτλος της ανάρτησης αναφέρεται στο ότι τα κυρίαρχα ΜΜΕ υποβαθμίζουν έντονα (και συνειδητά - μερικά μάλιστα δεν το αναφέρουν καν ως γεγονός) τις χθεσινές πορείες, ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση "ξεχνά" να μας μερικές "λεπτομεριούλες" για το "τι μέλλει γενέσθαι" με την τρόικα.

Ιδού και το σχετικό άρθρο του "Ριζοσπάστη":

"Χτες, μετά τις συναντήσεις των εκπροσώπων της τρόικας με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ανακοίνωση. Για την ακρίβεια εξέδωσε δυο πανομοιότυπες ανακοινώσεις: Μια γραμμένη στα ελληνικά και μία στα αγγλικά.

Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε στα ελληνικά αναφέρεται:

«Η μείωση του ελλείμματος τα επόμενα χρόνια θα γίνει με ισορροπημένο και δίκαιο τρόπο (...). Δεν θα γίνει με περαιτέρω περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ούτε με αυξήσεις φόρων (...)».

Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς το απόσπασμα της ανακοίνωσης που έχει εκδοθεί στα ελληνικά, απουσιάζει παντελώς από την ανακοίνωση που έχει εκδοθεί στα αγγλικά!

Βλέπετε, η δεύτερη, η ανακοίνωση που είναι γραμμένη στα αγγλικά, απευθύνεται στους δανειστές και στις «αγορές». Σημειώνουμε ότι με αυτούς τους κυρίους είναι που έχει υπογράψει η κυβέρνηση τη γνωστή δανειακή σύμβαση που υπάγει την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο!

Οσο για την πρώτη ανακοίνωση, που γράφτηκε στα ελληνικά, είναι προφανές πού απευθύνεται: Στα «χαϊβάνια»!
Εξίσου προφανής ο λόγος που εκδόθηκε: Για να εξυπηρετήσει προπαγανδιστικές αθλιότητες εσωτερικής κατανάλωσης!"

Πηγή

14η Νοεμβρίου: Κινδυνεύει πλέον η Δημοκρατία μας;...

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Θέλω να καταθέσω φωναχτά αυτό που αισθάνομαι – όπως και οι περισσότεροι υποθέτω Έλληνες και Ελληνίδες - μετά τις διαδικασίες Εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης της 7ης και 14ης Νοεμβρίου, προσθέτοντας στον στίχο του ποιητή που είχε επισημάνει ότι η Ελευθερία μας απαιτεί αρετή και τόλμη ότι σήμερα η Δημοκρατία χρειάζεται δυο ακόμη προϋποθέσεις για να λειτουργήσει αποτελεσματικά:
1. οι πολίτες να είναι ορθά πληροφορημένοι και
2. να διαθέτουν ικανότητα ευθυκρισίας…
Δημοκρατικά Πολιτεύματα - πραγματικά ή κατά επίφαση - έχουμε στον 21ο αιώνα στις περισσότερες χώρες του ΟΗΕ και φυσικά στη γενέτειρά της Ελλάδα, αλλά το ερώτημα ήταν και παραμένει εάν υπάρχουν οι δικλείδες ασφαλείας έτσι ώστε στο δημοκρατικό πολίτευμα να επιβάλλεται η απόφαση της πλειοψηφίας ενώ ταυτόχρονα να διατηρείται το δικαίωμα της μειοψηφίας να ελέγχει την εξουσία και τις αποφάσεις της για το κοινό καλό.
Αυτό που ζήσαμε στις 7 και με ιδιαίτερα ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΗ ένταση στις 14 Νοεμβρίου ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ότι η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕ αλλά επιλέγοντας την ΑΠΟΧΗ υπέκυψε στην ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ της μειοψηφίας την οποία μοιράστηκαν σε επίπεδο Περιφέρειας και Δήμων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δηλαδή τα 2 Κόμματα Εξουσίας που ελέγχουν την χώρα τα τελευταία 36 χρόνια! Έτσι σε απόλυτους αριθμούς εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και «ανεξάρτητοι» θα μας διοικήσουν ενώ αποτελούν αποδεδειγμένα την…ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ!!!
Στις φετινές εκλογές τοπικής Αυτοδιοίκησης ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ στην πράξη η ΘΕΜΕΛΙΑΚΗ έννοια της Δημοκρατίας που προβλέπει την επικράτηση της πλειοψηφίας και δημιουργήθηκε με την βοήθεια της…στατιστικής και της κατανομής ποσοστών η ψευδαίσθηση της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ σε αριθμητικές πραγματικότητες ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ…
Για τούτον ακριβώς το λόγο έκανα πρόσθεση στο μεστό νοήματος στίχο του ποιητή δηλώνοντας ότι το Δημοκρατικό πολίτευμα απαιτεί καλά πληροφορημένους και σκεπτόμενους πολίτες που διαθέτουν την ικανότητα της ορθής αξιολόγησης και ευθυκρισίας.
Δυστυχώς, όμως, αυτό ΔΕΝ μοιάζει να ισχύει ούτε παντού ούτε πάντοτε δημιουργώντας μια κατάσταση που θα περιγράψω παρακάτω ζητώντας, ταυτόχρονα, την απαραίτητη συγνώμη από γονείς και συγγενείς παιδιών με «ειδικές ανάγκες».
Υποθέστε ότι μια τάξη δημοτικού με 9 παιδιά με «ειδικές ανάγκες» (τα χαρακτηρίζει το σύνδρομο Down) έχει ένα χαρισματικό δάσκαλο που θέλει να τους διδάξει την διαχρονική αξία της Δημοκρατίας. Τους εξηγεί, λοιπόν, και γίνεται κατανοητός, ότι στη Δημοκρατία γίνεται αυτό που αποφασίζει η πλειοψηφία, αποχωρεί από την τάξη και αφήνει τα παιδιά να επιλέξουν κάτι και να ψηφίσουν για αυτό….Δημοκρατικά!
Όταν επιστρέφει ο δάσκαλος του ανακοινώνουν τα αποτελέσματα: 5 ψήφισαν ΥΠΕΡ της απόφασης, 3 ψήφισαν κατά και 1 παιδί έριξε λευκό! Ρωτώντας τι επέλεξαν να κάνουν ακούει εμβρόντητος «να σας πετάξουμε Κύριε έξω από το παράθυρο, να δούμε πώς θα πέφτετε και όταν ανεβείτε επάνω να μας πείτε πώς αισθανθήκατε!» Η αίθουσα βρίσκεται στον τρίτο όροφο!!!
Ο χαρισματικός και καλοπροαίρετος δάσκαλος έχει τελικά μόνο δυο επιλογές: να αποδεχθεί και να εφαρμόσει την απόφαση των παιδιών επιβεβαιώνοντας την ομορφιά και τη δύναμη της δημοκρατίας οπότε και θα σκοτωθεί πέφτοντας από τέτοιο ύψος ή να αρνηθεί να εφαρμόσει την απόφαση που πάρθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες αποδεχόμενος ότι τα παιδιά ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να πάρουν σοβαρές αποφάσεις καθώς ΔΕΝ διαθέτουν εξαιτίας του προβλήματός τους το απαιτούμενο επίπεδο διανοητικής ικανότητας (I. Q.) οπότε και ΚΑΤΑΡΓΕΙ τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τις δημοκρατικές διαδικασίες σώζοντας τη ζωή του και αποφεύγοντας να εμπλέξει τα παιδιά σε κακουργηματική πράξη!!!
Στις σύγχρονες δημοκρατίες οι πολίτες από έλλειψη υπεύθυνης πληροφόρησης, και από την παροχή τόνων παραπληροφόρησης αδυνατούν να λειτουργήσουν με γνώση οπότε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, συχνά λειτουργούμε ως «παιδιά με ειδικές ανάγκες» και μετά αυτοχαρακτηριζόμαστε ως…ΚΟΨΟΧΕΡΗΔΕΣ ή όπως έγινε φέτος επιλέγουμε την ΑΠΟΧΗ, το ΑΚΥΡΟ και το ΛΕΥΚΟ!!!
Δυστυχώς το πολίτευμα της Δημοκρατίας νοσεί, σε ελληνικό και προφανώς σε παγκόσμιο επίπεδο!
Το Δημοκρατικό πολίτευμα απαιτεί πολίτες ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΥΣ με ψηλό αίσθημα ΕΥΘΥΝΗΣ για τις επιλογές τους, ΙΚΑΝΟΥΣ να κρίνουν πρόσωπα και καταστάσεις. Τα παραπάνω φαντάζουν ως όνειρα θερινής νυκτός. Σε παγκόσμια κλίμακα υπάρχει διάχυτο «αλισβερίσι» (εκλέγουμε όχι Βουλευτές αλλά «βολευτές»), η απάθεια και ο κυνισμός θριαμβεύουν και οδηγούν τους ψηφοφόρους να ΜΗ συμμετέχουν στις διάφορες εκλογικές διαδικασίες (όπως έγινε με πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα τρόπο στις πρόσφατες εκλογές για Περιφερειάρχες και Δημάρχους) με αποτέλεσμα να εκλέγονται με χαμηλά ποσοστά ψήφων άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερες και αποδεδειγμένες ικανότητες, κατευθυνόμενοι από άγνωστες δυνάμεις και άγνωστα κέντρα εξουσίας και αυτό το βιώνουν καθημερινά οι πολίτες από άκρο σε άκρο του Πλανήτης μας.
Για το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ πολίτευμα, δυστυχώς, οι προοπτικές δεν φαίνεται να είναι ευοίωνες….
Να αναφωνήσω με αίσθημα απελπισίας: τί κρίμα, αλήθεια, για το εύθραυστο πολίτευμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που γεννήθηκε στην Ελλάδα και αριθμητικά καταργήθηκε στις 7 και 14 Νοεμβρίου με…εκούσια ΑΠΟΧΗ;
Η να σκεφτώ ότι υπάρχει ακόμη ΕΛΠΙΔΑ τα Κόμματα να σεβαστούν τους πολίτες - ψηφοφόρους και οι Πολίτες να συμπεριφερθούν ως ψηφοφόροι και όχι εθελοτυφλούντες… οπαδοί;
Οψόμεθα!...

Πηγή

Το λαϊκό αδιέξοδο (ή από την αποχή στην εξέγερση)

Η αποχή, εκτός από πολλά άλλα, δείχνει οτι ο λαός έχει αρχίσει και συνειδητοποιεί μια αλήθεια. Πικρή και σκληρή μαζί.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν εκλαμβάνεται από τα κόμματά του ως λαϊκή εντολή, η οποία πρέπει να εκτελεστεί ασυζητητί.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αναγκάσει την εξουσία να πάρει τα μέτρα που εκείνος θέλει.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, η οποία είναι προαποφασισμένη ανεξάρτητα από την δική του θέληση.
Συνειδητοποιεί ο λαός πως η ψήφος του, του είναι άχρηστη.
Η ψήφος του λαού, του είναι άχρηστη.
Αυτή είναι η πικρή και σκληρή μαζί αλήθεια.

Ο λαός έχει συνειδητοποιήσει πως έχει χάσει την δυνατότητα να μπορεί να καθορίζει το μέλλον του με την ψήφο του.

Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.

Διότι αργά ή γρήγορα θα βάλει τον λαό μπροστά σε ένα τρομερό δίλημμα: να συνεχίσει να επιμένει με την ψήφο του να αλλάξει τα πράγματα ή να ανατρέψει την κατάσταση δυναμικά;

Το δίλημμα σε λίγο δηλαδή θα είναι: ψήφος ή εξέγερση;

Και είναι επικίνδυνο δίλημμα γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχουν εμφανιστεί ιδέες και αιτήματα και δυνάμεις πολιτικές που να μπορούν διαχειριστούν μια τέτοια λαϊκή εξέγερση. Αν η εξέγερση εκδηλωθεί τώρα κοντά, θα είναι μια τυφλή εξέγερση. Χωρίς στόχους πολιτικούς. Ενα ξέσπασμα οργής.

Τα κόμματα δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να σπρώχνουν την κατάσταση στο όριο. Το κυβερνών κόμμα παίρνει μέτρα επί μέτρων που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο λαϊκό εισόδημα, στεγνώνουν την οικονομία και οδηγούν σε ένα ζοφερό μέλλον. Η αξιωματική αντιπολίτευση από την άλλη, παρότι εμφανίζει έναν αντι-μνημονιακό λόγο, έχει δεσμευτεί να τηρήσει τους όρους του Μνημονίου και απλώς να προσπαθήσει να βγει "ταχύτερα" από αυτό. Κάτι που εξάλλου υπόσχεται και το κυβερνών κόμμα.

Ο λαός έδειξε ότι έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Εδειξε να έχει συνειδητοποιήσει, με την αποχή του, πως η ψήφος του είναι αμελητέα. Η ψήφος του δεν βελτιώνει την θέση του και δεν απαλύνει τα δεινά του. Αρα του είναι άχρηστη.

Τα κόμματά του, τα δύο μεγάλα τουλάχιστον, επιμένουν στην εφαρμογή του Μνημονίου. Και δεν καταγγέλουν το ΔΝΤ και Σία.

Αυτό είναι το λαϊκό αδιέξοδο.

Πηγή

Νέα κατοχή! Νέα Αντίσταση!

Αλλάζει δόγμα το ΝΑΤΟ
Και ενω εδώ βγάζουμε τα μάτια μας, Χρηστά και Γρήγορα... Κοσμογονικές αλλαγές συμβαίνουν γύρω μας.
Σύμφωνα με την εφημερίδα VETO, από 20 Νοεμβρίου - μας αφήνουν να "χαρούμε" την 17 - το ΝΑΤΟ μπορεί να ειβάλλε σε μία χώρα-μέλος εάν.
1. Υπάρχουν βίαιες κοινωνικές αναταραχές ...- ουπς νο 1 -
2. Κριθεί ότι υπάρχει "κακή διακυβέρνηση"... - ουπς νο 2 -
3. Κριθεί ότι υπάρχει ανυπέρβλητη "οικονομική δυσπραγία" ...πολλά ούπς
4. Υπάρξει Δημογραφική έξαρση... ε!!!! - εδώ χασαμε τη μιλιά ...δεν έχει ούπς-
5. Οικολογικοί παράγοντες... -
Μήν δω... κανα π.... να πετάει σακούλα τον έφαγα!!-.

Δηλαδή πατριώτες, κάτσετε σούζα... μήν μιλάτε .... φάτε ότι σας πλασάρουνε σαν χάπατα.... γιατί απλά, αν ξεσηκωθείτε και τους πάρετε φαλάγγι, θα σας προκύψει νέος Μοροζίνης και δεν θα μείνει κολυμπιθρόξυλο.
Άντε βρε ψάξτε για καμμία δήλωση στήριξης του Ραγγούση ή του Βρούτση.. άντε.!!!.
Εδώ καράβια χάνονται...

Πηγή

Προφήτης ....

Κάτι παραπάνω έβλεπε ο ποιητής όταν έγραφε:

"Φρόνιμα και ταπεινά,
πάω με κείνον που νικά.
Αν θέλεις να χαρείς
τη λευτεριά νωρίς,
γίνε προδότης, γίνε.
Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι
και η πλερωμένη γνώμη.
Πέτα την ανθρωπιά σου
και απ’ τον αφέντη πιάσου.
Κι άμα σε φτύσει αυτός,
να κάθεσαι σκυφτός.
Και θα ‘χεις τα πρωτεία,
στη σάπια πολιτεία".

Κώστας Βάρναλης
«Των φρονίμων τα παιδιά»

αυτοδιαθέσιμος

Η άποψη των… μεθυσμένων

Κάθισα αναπαυτικά στο καρεκλάκι του καφενείου στο χωριό μου και παρήγγειλα το ούζο μου. Βλέποντας το πλήθος που περνούσε από μπροστά μου για να πάει να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα, συλλογίστηκα τις κουβέντες που είχα με σειρά ψηφοφόρων και άρχισα να καταλήγω για το πώς ψηφίζει το χωριό μου, το οποίο σαν μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας αντανακλά όλες τις τοπικές κοινωνίες.
Κάποιοι ψηφίζουν από συμφέρον (θα μου κάνουν εκείνο το ρουσφέτι, θα με βοηθήσουν…)
Κάποιοι από υποχρέωση (μου έκαναν το ρουσφέτι, με βοήθησαν ήδη…)
Πολλοί ψηφίζουν από συνήθεια (μια ζωή αυτούς ψηφίζω, τώρα θα αλλάξω;)
Μεγάλο ποσοστό ψηφίζει από συγγένεια (ο κουμπάρος κατεβαίνει υποψήφιος με αυτά τα καθάρματα, αλλά τι να κάνω;)
Αρκετοί ψηφίζουν από κομματική πειθαρχία (όποιον κατεβάσει το κόμμα…)
Άλλοι ψηφίζουν από ελπίδα (δεν μπορεί, κάτι θα κάνουν τώρα…)
Καμιά ντουζίνα ψηφίζει από… ανθρωπισμό! (καλός άνθρωπος, με χαιρετάει συνέχεια στον δρόμο…)
Όχι και λίγοι, ψηφίζουν από προσωπικές διαφορές (αφού αυτός είναι με αυτούς, εμείς είμαστε με τους άλλους…)
Μερικοί ψηφίζουν από… εγωισμό (είχα δίκιο που τον ψήφισα, δεν θα μου πείτε εσείς τι να κάνω…)
Κάποιοι ψηφίζουν από αδιαφορία (τι με ενδιαφέρει εμένα ποιος βγει;)
Άλλοι από αντίδραση (ρίχνουμε κανά σύνθημα στο ψηφοδέλτιο, και βγαίνει άκυρο…)
Άλλοι από απογοήτευση (όποιος και να βγει δεν αλλάζει τίποτα, όλοι ίδιοι είναι…)
Πολλοί δεν ψηφίζουν καθόλου (δεν συμμετέχω σε αυτό το καραγκιοζιλίκι, έχω αηδιάσει…)
Κανά –δυο θα ψηφίσουν από… μίσος! (αφού ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, θα ψηφίσω και γω τον απατεώνα που θέλει, να τους αλλάξει τα φώτα…)
Μεγάλο ποσοστό ψηφίζει από...δόλο (αφού θα βγει σίγουρα, πρέπει να πάμε μαζί του για ωφεληθούμε και εμείς κάτι…)
Και η ώρα περνούσε και τα παραδείγματα πλήθαιναν. Και σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα ότι δεν βρέθηκε ένας, ναι ούτε ΕΝΑΣ, να μου πει “Ψηφίζω αυτόν που θεωρώ πιο άξιο, πιο τίμιο και πιο ικανό, να παραδώσει στα παιδιά μας έναν καλύτερο τόπο, ένα καλύτερο αύριο”.
Και με έπιασε τέτοια μελαγχολία, γιατί είδα ότι αυτή η άρρωστη νοοτροπία του Έλληνα δεν θα ξεριζωθεί τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα όσο θα ήθελα. Δυστυχώς, οι γενιές οι δικές μας (είμαι 38) και των μεγαλύτερων, είμαστε καταδικασμένες.
Ακολούθησε ένα δεύτερο ούζο, ήρθε η παρέα, πάρε και το τρίτο, τέταρτο, πέμπτο, έκτο, και όλα άρχισαν να αλλάζουν. Τα έβλεπα όλα όμορφα, γελούσα και ένιωθα ευτυχισμένος που ήμουν σε αυτή την χώρα, δεν μας έσκιαζε φοβερά καμιά.
Τι χαζομάρες, καθόμουν και σκεφτόμουν!
Άντε στην υγεία μας και άσπρο πάτο (Τον πάτο θα τον δούμε, να ‘στε σίγουροι…)
Τελικό συμπέρασμα: Σε μια χώρα όπου οι θεσμοί λειτουργούν σαν μεθυσμένοι, οι πολίτες ψηφίζουν σαν μεθυσμένοι και οι πολιτικοί διοικούν σαν μεθυσμένοι… σε αυτήν την χώρα αντέχεις να ζεις, πριν να σου στρίψει, μόνο αν είσαι μεθυσμένος.
Κι όμως, κάποτε, οι πρόγονοί μας, μεθούσαν στο όνομα του αγώνα για την λευτεριά...

Η πολιτική διαφθορά είναι η μητέρα όσων σήμερα ζούμε

Ο θανάσιμος εχθρός της επιχειρηματικότητας είναι η πολιτική διαφθορά. Ξένα οικονομικά κέντρα έχουν αλώσει το κράτος διαφθείροντας πολιτικούς, με μόνο σκοπό την συρρίκνωση της εθνικής οικονομίας, εδώ και δεκαετίες. Βάζοντας τεράστια εμπόδια στην εγχώρια επιχειρηματικότητα. Κυρίως στους μικρους και μεσαίους συμπατριώτες μας επιχειρηματίες. Οι μεγάλοι επιχειρηματίες είναι σύμμαχοί των ξένων αυτών κέντρων. Συνεταίροι τους.
Δηλαδή, η πολιτική διαφθορά είναι ο νεκροθάφτης της ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας.
Οσο έχουμε πολιτική διαφθορά (κι έχουμε να φαν κι οι κότες), ανάπτυξη ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ.
Κι όσο δεν βλέπουμε ανάπτυξη, δεν θα δούμε κι ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.
Είναι τόσο απλό.
Ανεξάρτητα κόμματα θέλουμε λοιπόν. Χωρίς διεφθαρμένους πολιτικούς.
Χωρίς ανεξάρτητα κόμματα, ανεξάρτητο κράτος δεν κάνουμε.
Ανεξάρτητο κράτος χωρίς ανεξάρτητα κόμματα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Ανεξάρτητο κράτος με τα κόμματα γεμάτα πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα εδώ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Γι’ αυτό συζητήσεις οικονομικές και οικονομικίστικες που λαμβάνουν μόνο υπόψη οικονομικούς δείκτες, ΔΕΝ ΛΕΝΕ πολλά πράγματα. Δεν σημαίνουν τίποτε. Δεν πιάνουν “χαρτωσιά”.
Η διαφθορά είναι τόση και τέτοια που θα ακυρώσει οποιοδήποτε αναπτυξιακό μέτρο. Δίότι η ανάπτυξη πάει κόντρα στα συμφέροντα που η πολιτική διαφθορά εξυπηρετεί.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
Και η πολιτική διαφθορά ΔΕΝ μπορεί να καταπολεμηθεί με τα “συνήθη μέσα”: εξεταστικές βουλευτών και διορισμένους από την κυβέρνηση δικαστές. Τα δοκιμάσαμε πολλές φορές αυτά τα “όπλα” και ήταν άσφαιρα.
Οποιος νομίζει ότι μπορεί να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης χωρίς να γεμίσει τις φυλακές με τους διεφθαρμένους πολιτικούς ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ. Κι εμείς δεν έχουμε ακόμη ΚΑΝΕΝΑΝ διεφθαρμένο στη φυλακή. Εχουμε μόνο ελλείμματα. Εχουμε μόνο τεράστια κρυφά δάνεια. Και κανέναν στην φυλακή.
Εχουμε έγκλημα χωρίς ενόχους.
Εχουμε ομολογία της μεγάλης διαφθοράς πρόσφατα από επιφανές στέλεχος του EuroGroup. Οτι ήξεραν για δεκαετίες για το οικονομικό χάλι του ελληνικού δημοσίου αλλά δεν μιλούσαν γιατί κέρδιζαν “τεράστια ποσά”.
Και έχουμε ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ κόμματα που κάνουν “αντι-μνημονιακό” αγώνα χωρίς να λένε τίποτε για την ταμπακιέρα: τους οργανισμούς εκείνους, ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ που κέρδιζαν και κερδίζουν “ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ” και μας έφεραν το Μνημόνιο. Η παρούσα καταστροφική κυβέρνηση είναι ένας απλός εκτελεστής του σχεδίου. Οι εγκέφαλοι είναι ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ και η διεθνής ληστοσυμμορία πίσω από αυτούς.
Και όσο δεν μιλάει η αντιπολίτευση εναντίον τους, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να κρατάμε μικρό καλάθι.
Πατριωτική πολιτική δεν μπορεί να γίνει όταν λες ότι θα τιμήσεις την “υπογραφή τους κράτους” στο Μνημόνιο. Κάτω δηλαδή από ένα κείμενο που παραδίνει μεγάλα τμήματα της εθνικής μας κυριαρχίας σε ξένους οργανισμούς, και αποδέχεται να δικαστεί η ελλάδα με το Αγγλικό δίκαιο. Τι πατριωτική πολιτική είναι αυτή; Τι αντι-μνημονιακή πολιτική είναι αυτή;

Υποτιμούν βάναυσα την νοημοσύνη μας.

«Εγκλωβισμένο σε μία αδιέξοδη πολιτική, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι έτοιμο να επαναλάβει τα λάθη που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Έχει προγραμματιστεί ένας νέος γύρος υπερφορολόγησης, που θα ενισχύσει τις πληθωριστικές πιέσεις, θα προκαλέσει βαθύτερη ύφεση και θα κάνει πιο δύσκολη την είσπραξη των αναγκαίων φορολογικών εσόδων. Η τρίτη κατά σειρά αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ θα συνδυαστεί με νέες δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών, που αναμένεται να πλήξουν το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Θα γίνει έτσι ακόμη πιο δύσκολη η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Το εκπληκτικό είναι ότι, την ώρα που οι πολιτικοί της τρόικας και της κυβέρνησης ισοπεδώνουν ό,τι έχει απομείνει από τον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχωράει στην αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα ελλείμματα όλων των ετών από το 2009 και πέρα. Αυτό σημαίνει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή καθίσταται πλέον πολιτικά και μαθηματικά αδύνατη και οι πιστωτές μας αποκτούν το δικαίωμα να επιβάλλουν πρόσθετες θυσίες χωρίς ελπίδα», γράφει σήμερα στην φυλλάδα του ο Γ. Κύρτσος.

Μόλις χτες επίσης διαβάσαμε την είδηση ότι: «Περί τις 4.000 επιχειρήσεις, εμπορικές και μικρές μεταποιητικές, διακόπτουν πανελλαδικά τη λειτουργία τους κάθε μήνα, από τον Ιούνιο του 2010 και μετά. Tο φαινόμενο των "λουκέτων" έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις, όχι μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, αλλά και στα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας και κυρίως σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλο και Λάρισα.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ), μόνο στο τετράμηνο Ιουνίου - Σεπτεμβρίου 2010 έκλεισαν 16.000 επιχειρήσεις».

Πρωτοσέλιδα, επίσης, στην σημερινή οικονομική φυλλάδα «Ημερησία» διαβάζουμε: «Δραματικές διαστάσεις λαμβάνει πλέον η κρίση στην αγορά ακινήτων με χιλιάδες επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων να έχουν προβλήματα ρευστότητας και να αναγκάζονται να βγάλουν στο... σφυρί την περιουσία τους. Ωστόσο, νέα δεδομένα δημιουργούν στην κτηματαγορά, ήθη που σε αρκετές περιπτώσεις αγγίζουν τα όρια της τοκογλυφίας».

Όλα τα παραπάνω όμως δεν εμποδίζουν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο προπαγάνδας να βγαίνει και να δηλώνει, ότι: «ο ελληνικός λαός είπε "ναι" στη σταθερότητα και την προοπτική που εξασφαλίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (...) οι πολίτες με την ώριμη ψήφο τους απέτρεψαν την είσοδο της χώρας σε περιπέτεια πολιτικής αστάθειας και αποσταθεροποίησης», σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών και τον ΓΑΠ πανευτυχή να τονίζει: «οι πολίτες απέδειξαν ότι ζητούν αλλαγή».
Λεπτομέρεια γ’ αυτούς ότι το 50% των ψηφοφόρων γύρισε την πλάτη του στο πολιτικό σκηνικό ενώ 1.100.000 πολίτες που στις περασμένες εκλογές στήριξαν το ΠΑΣΟΚ, προχτές με την ψήφο τους απέσυραν την εμπιστοσύνη τους.

Ανάλυση ή Παράλυση ;

Συνεχίζονται οι βαθυστόχαστες αναλύσεις για το "μήνυμα των εκλογών". Οι αναλύσεις γίνονται από τους ίδιους πολιτικούς και δημοσιογράφους που αναλύουν τα πάντα τα τελευταία 30 χρόνια -τουλάχιστον- και κανείς τους δεν μοιάζει να ντρέπεται.



Φυσικά, αυτή τη φορά κανείς από τους συνήθεις αναλυτές δεν μπορεί να αγνοήσει το τεράστιο ποσοστό αποχής. Βέβαια, στην πορεία της ανάλυσης, όλοι "ξεχνούν" την αποχή και ο λόγος είναι πολύ απλός: φοβούνται. Φοβούνται πάρα πολύ.

Το γεγονός πως ο ένας στους δύο Έλληνες δεν πήγε στις κάλπες σημαίνει -χωρίς να χρειάζεται και πολύ μυαλό- πως το μισό εκλογικό σώμα έχει γυρίσει την πλάτη στο υπάρχον πολιτικό σύστημα αλλά και στα ΜΜΕ που εκφράζουν την προπαγάνδα αυτού του πολιτικού συστήματος.

Πολιτικοί, καναλάρχες και τηλεδημοσιογράφοι έχουν πάρει το μήνυμα: ο ένας στους δυο Έλληνες έχει αντιληφθεί τον βρομερό ρόλο τους και δεν τους έχει καμία εμπιστοσύνη (για να μην πω κάτι πολύ χειρότερο). Φυσικά, αυτοί συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν να μην τρέχει τίποτα, αλλά -εν τω μεταξύ- έχουν έτοιμα τα σπίτια στο εξωτερικό και έχουν καβατζώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε ξένες τράπεζες.

Δεν υπάρχει λόγος να αναζητεί κανείς το "μήνυμα των εκλογών". Η μόνη περίπτωση να αποκτήσουν ξανά νόημα οι εκλογές στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία θα είναι όταν στα τηλεοπτικά πάνελ δεν θα βρίσκονται πολιτικοί σαν τον Θόδωρο Πάγκαλο και τον Προκόπη Παυλόπουλο, ούτε δημοσιογράφοι σαν τον Γιάννη Πρετεντέρη και τον Νίκο Χατζηνικολάου. Και δεν θα βρίσκονται στα τηλεοπτικά πάνελ επειδή θα είναι στα σπίτια τους.

Και εμείς δεν θα έχουμε ανάγκη από κανέναν πολιτικό ή δημοσιογράφο να μας πει από την τηλεόραση ποιο είναι το "μήνυμα των εκλογών" . Θα το έχουμε καταλάβει μόνοι μας, επειδή θα ψηφίζουμε τους καλύτερους και όχι τους σημερινούς μαφιόζους που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.

Είμαστε επίσημα σκλαβωμένοι...

Από αύριο συνεχίζουμε τη δουλειά μας, μένοντας απόλυτα προσηλωμένοι στον μεγάλο κοινό μας στόχο. Πρώτα απ' όλα, στη σωτηρία της χώρας μας, αλλά και στη δημιουργία μιας πατρίδας καλύτερης, δικαιότερης, μιας οικονομίας βιώσιμης, που θα μας επιτρέπει να ορίζουμε εμείς οι ίδιοι τις τύχες μας. Να αποφασίζουμε για τους εαυτούς μας, μακριά από επιτηρήσεις, μακριά από οικονομικές εξαρτήσεις».

Έτσι τελείωσε το λογύδριο του ο Πρωθυπουργός του 1/3 των Ελλήνων.
Μας προσφέρει σαν μέγιστο στόχο, σαν όνειρο που πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε
πραγματικότητα, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ!!!

Ακούτε πατριώτες είμαστε σκλαβωμένοι!!!
Και πρέπει να απελευθερωθούμε από τον ζυγό...

Τί θα λέγατε να ξεκινάγαμε από αυτούς που παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας
στους κατακτητές?

Μετά την κάλπη...

Είναι ανούσιο να προσπαθήσει κανείς να παρακολουθήσει τα συμπεράσματα που έβγαλαν οι πολιτικοί ηγέτες για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Είτε ζουν σε γυάλα οι άνθρωποι, είτε συνειδητά θέλουν να παρουσιάσουν τα πράγματα όπως εξυπηρετεί τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες.

Κι όμως οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ενας στους δυο ψηφοφόρους σχεδόν, απαξίωσαν εντελώς το πολιτικό σκηνικό είτε με την αποχή είτε ψηφίζοντας άκυρο ή λευκό.
Από την άλλη, σε απόλυτους αριθμούς το ΠΑΣΟΚ έχασε περίπου 1.000.000 ψηφοφόρους και η Ν.Δ. 600.000 σε σχέση με τις περσινές βουλευτικές εκλογές.

Αξιοσημείωτη αύξηση σημείωσαν τα πανελλαδικά ποσοστά του ΚΚΕ. Η παρουσία Χάγιου και Αλαβάνου στην περιφέρεια Αττικής είναι συζητήσιμο αν πρέπει να ενθουσιάζει τους πολιτικούς σχηματισμούς οι οποίοι τους στήριξαν.

Από κει και πέρα ακούσαμε πολλά και διάφορα από όσους πολιτικάντηδες και «πολιτικούς αναλυτές» παρέλασαν απ’ τα τηλεοπτικά κανάλια που σχολίασαν τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Αυτός όμως που δεν καταλαβαίνουν (ή προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν) όλοι οι πολιτικοί που παρέλασαν απ το χαζοκούτι είναι ότι και η γενικότερη συμπεριφορά του κόσμου, όπως εκδηλώθηκε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές υποδηλώνει μια λαϊκή οργή. Ο θυμός είναι απίστευτος απέναντι στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό, η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Το ζητούμενο είναι πότε όλος αυτός ο θυμός, η αγανάκτηση και η οργή πώς και με ποιο τρόπο θα εκδηλωθεί.

Μια εκτίμηση που μπορεί να κάνουμε είναι ότι αυτή η επέτειος του Πολυτεχνείου, που θα υπάρξει σε λίγες μέρες δεν θα την έχουμε ξαναζήσει.

Σουηδία και Δανία καταγγέλουν ότι οι πρεσβείες των ΗΠΑ παρακολουθούσαν πολίτες

Και η Σουηδία, μετά τη Νορβηγία και τη Δανία ανακάλυψαν την ύπαρξη και λειτουργία στα εδάφη τους ενός αμερικανικού προγράμματος παρακολούθησης του πληθυσμού και των σκανδιναβικών χωρών, αναφέροντας ότι αντιλαμβάνονται την ανάγκη ασφαλείας αλλά καταγγέλοντας την μυστικότητα με την οποία ενήργησαν οι ΗΠΑ.
"Μετά από επαφές μεταξύ της πρεσβείας των ΗΠΑ και της σουηδικής ασφάλειας και αστυνομίας επιβεβαιώθηκε ότι η αμερικανική πρεσβεία πήρε μέτρα παρακολούθησης πολιτών παρεμφερή με αυτά που προσφάτως αποκαλύφθηκε ότι υφίσταντο και στη Νορβηγία", ανακοινώθηκε από την σουηδή υπουργό Δικαιοσύνης, Μπεατρίς Ασκ.
Υπενθυμίζεται ότι την Τετάρτη τα νορβηγικά μμε αποκάλυψαν ότι η αμερικανική πρεσβεία στο Οσλο παρακολουθούσε πολίτες από το 2000 και "φακέλωνε" πολλούς εξ αυτών καθώς και όσα άτομα μετείχαν σε πολιτικές διαδηλώσεις.
Παράλληλα, και τα μμε της Δανίας ανακοίνωσαν ότι η αμερικανική πρεσβεία στην Κοπενχάγη έκανε ακριβώς τα ίδια και στα δανέζικο έδαφος.
Η εξήγησε που έδωσε το Σάββατο ο εκπρόσωπος της αμερικανικής πρεσβείας στο Οσλο, Τίμοθι Μουρ ότι "η μονάδα παρακολούθησης της πρεσβείας δεν στόχευε τη φιλοξενούσα χώρα και του κατοίκους της και ότι στόχος της παρακολοήθησης ήταν να αποκαλυφθούν ύποπτες δραστηριότητες εκτός πρεσβείας" δεν ικανοποίησε τις νορβηγικές αρχές που κατηγόρησαν τους Αμερικανούς ότι δεν τις είχαν ενημερώσει για τη λειτουργία αυτού του προγράμματος.
Η αμερικανική παρακολουθηση "διαρκεί ήδη από το 2.000 και ούτε το υπουργείο Δικαιοσύνης, ούτε το υπουργείο Εξωτερικών ούτε η ασφάλεια ούτε η αστυνομία της Στοκχόλμης δεν είχαν ενημερωθεί", κατάγγειλε από την πλευρά της η κ. Ασκ.
"Είναι σημαντικό για τις σχέσεις, να υπάρχει από τις εθνικές αρχές πλήρης γνώση όσων διαδραματίζονται στη χώρα και επίσης σημαντικό οι εθνικές αρχές να λαμβάνουν όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Αντιθέτως, φαίνεται καθαρά ότι εμείς δεν είχαμε όλες τις πληροφορίες και αυτό δεν είναι καλό" επισήμανε η κ.Ασκ.
"Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε το πρόγραμμα παρακολούθησης αφορούσε κυρίως την προστασία της αμερικανικής πρεσβείας... Αντιλαμβανόμεθα ότι οι χώρες που υφίστανται έναν μεγάλο κίνδυνο απειλών λαμβάνουν μέτρα για να μειώσουν τον κίνδυνο επιθέσεων, αλλά αυτά τα μέτρα θα πρέπει να εντάσσονται στο πλαίσιο των σουηδικών νόμων και αναμέναμε να υπήρχε ενημέρωση των σουηδικών αρχών" πρόσθεσε η κ. Ασκ ενώ καταλήγοντας επισήμανε ότι "η εισαγγελία της χώρας μας εκτιμά τώρα εάν αυτή η πρακτική (των Αμερικανών) συνάδει με τους σουηδικούς νόμους".
Από την πλευρά του και ο δανός υπουργός Δικαιοσύνης Λαρς Μπάρφοεντ διαβεβαίωσε ότι δεν είχε γνώση "καμίας παράνομης δραστηριότητας" από την πλευρά της αμερικανικής πρεσβείας στο έδαφος της Δανίας αλλά διευκρίνισε πως εάν υφίσταντο τέτοιου είδους παρακολουθήσεις, αυτό είναι κάτι που πρέπει να ερευνηθεί και ανακοίνωσε ότι τις προσεχείς εβδομάδες θα διεξαχθεί μια κεκλεισμένων των θυρών κοινοβουλευτική συζήτηση επί του θέματος.

Ένας λαός, μία ιστορία, μία... ευκαιρία

Η χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές και -δυστυχώς- το άσχημο είναι πως τα χειρότερα είναι μπροστά μας και έρχονται. Η ανεπάρκεια της πολιτικών και η διάβρωση των πολιτικών έχουν καταστήσει τη χώρα μας πεδίο πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών πειραματισμών. Και όπως θα έλεγε ο σοφός λαός: "Όλοι ξεσπάνε στου κασίδι το κεφάλι"...
Είναι απολύτως σαφές πως πρέπει να γίνουν ζυμώσεις και πολλές ουσιαστικές συζητήσεις από ανθρώπους που έχουν οράματα, ιδανικά και πληρούν τα κριτήρια της πολιτικής εντιμότητας. Αν κοιτάξουμε όμως προς την κλεψύδρα θα διαπιστώσουμε πως -δυστυχώς- οι κόκκοι άμμου που έχουνε μείνει είναι πολύ λίγοι...
Το έθνος υποτάσσεται, η χώρα ξεπουλιέται ή παραδίδεται. Αν έκανα μία παρομοίωση, θα έλεγα πως το σίδερο απαιτείται να μπει στο αμόνι τώρα. Αν περιμένουμε την κατάλληλη θερμοκρασία ίσως να είναι αργά, πολύ αργά.
Οι πολιτικές του ώριμου - σάπιου φρούτου δεν μπορούν να ισχύουν πλέον. Έχουμε χάσει ολόκληρες δεκαετίες. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναμονής, της παρατήρησης και της μετέπειτα ζύμωσης, συζήτησης και απόφασης. Σήμερα, μάλιστα, εμείς οι πολίτες καλούμαστε να μιλήσουμε μέσω της ψήφου, να καταστείλουμε τις Κασσάνδρες και να διατυπώσουμε με πλήρη σαφήνεια την δική μας άποψη απέναντι στο κατοχικό καθεστώς...
Μέχρι πριν λίγες ημέρες πίστευα πως δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε την χώρα να γίνει στάχτη και να χτίσουμε πάνω σε αυτή τη στάχτη. Αυτό ίσχυε μέχρι πριν λίγες ημέρες. Όμως άλλαξα άποψη. Και ξέρεις γιατί άλλαξα γνώμη; Επειδή συνειδητοποίησα πως στο τέλος, όταν κάποιοι θα έχουν ολοκληρώσει την εκτέλεση των σχεδίων τους μπροστά στα ίδια μας τα μάτια, δεν θα μας ανήκει ούτε ο χώρος που θα πέσουν οι στάχτες.
Η δημιουργία πολιτικής Παιδείας και η ανάγκη δημιουργίας άξιων πολιτικών προσώπων είναι σήμερα απαραίτητη περισσότερο από ποτέ. Αλλά μήπως αυτά τα πρόσωπα και αυτές οι πολιτικές θα πρέπει να γεννηθεί μέσα από τους δρόμους, μέσα από μία λαϊκή αδιαμφισβήτητη ετυμηγορία που θα φέρει την πραγματική ανάσταση της χώρας και του λαού ή απλά προτιμάμε την νεκρανάσταση;

Ο blogger πιτσιρίκος προχωρεί σε ακτιβιστική ενέργεια κατά της χούντας των Αθηνών.

Βοηθούντος και της Γκάφας του Υπουργείου πολιτισμού που δεν κατωχύρωσε ως επίσημο site το athensclassicmarathon.com αλλά το ελληνοπρεπές;; και περιορισμένης εμβέλειας athensclassicmarathon.gr ως site του Μαραθωνίου, o Έλληνας blogger Pitsirikos βρήκε την ευκαιρία να αξιοποιήσει τη διεύθυνση και να γράψει ενα κείμενο κατά της Χούντας στην Ελλάδα.
Με αυτό προτρέπει τους τουρίστες να μην επισκεφτούν την Ελλάδα διότι βρίσκεται υπό καθεστώς δικτατορίας θυμίζοντας σε όλους ανάλογες ενέργειες κατα την 7ετία.

“Έχετε χωρίς αμφιβολία ενημερωθεί ότι η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει και αναγκαστικά έπρεπε να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Ίσως να αναρωτιέστε ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την Χρεοκοπία. Αν η χώρα σας βρισκόταν υπό πτώχευση, εσείς θα ζητούσατε οι υπεύθυνοι να προσαχθούν ενώπιον της δικαιοσύνης;
Μάλλον.
Αυτό ζητούν και οι Έλληνες επίσης. Ωστόσο, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν υπεύθυνοι για την πτώχευση. Κανείς δεν έχει κατηγορηθεί και κανείς δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη. Κανείς δεν έχει ευθύνη! Είναι δύσκολο να το πιστέψετε; Διαβάστε τις εφημερίδες της χώρας σας, την αναζήτησή σας στο διαδίκτυο και θα δείτε ότι η πτώχευση Ελλάδα είναι ορφανή. Εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα σε πτώχευση και παρέδωσαν τους πόρους της σε ξένες τράπεζες εξακολουθούν να είναι ελεύθερα και εξακολουθούν να κυβερνούν την Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι υπό την επήρεια μιας πολιτική και οικονομικής ολιγαρχίας που ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και το σύστημα δικαιοσύνης. Ουσιαστικά, η Ελλάδα είναι κάτω από μια δικτατορία. Μερικές δεκάδες οικογένειες κυβερνούν τον τόπο εδώ και δεκαετίες. Η Ελλάδα, γενέτειρα της δημοκρατίας (και του Μαραθώνα), είναι κάτω από μια σύγχρονη δικτατορία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδωσαν νέα δάνεια προς την Ελλάδα. Τα κεφάλαια αυτά δεν βοηθούν τον ελληνικό λαό, αλλά τους δικτάτορες, την οικονομική ολιγαρχία και τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης. Ναι, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τα διαχειρίζονται τα ίδια άτομα που οδήγησαν την Ελλάδα σε χρεοκοπία.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα (1967 – 1974) υπήρχαν διεθνείς εκκλήσεις προς τους πολίτες όλου του κόσμου ώστε να μην επισκέπτονται την Ελλάδα, προκειμένου να πνιγούν και να καταρρεύσουν οι συνταγματάρχες. Αυτό ζητώ και από εσάς τώρα.
Μην επισκέπτεστε την Ελλάδα. Μην επισκέπτεστε την Ελλάδα έως ότου αυτή η δικτατορία πέσει. Βοηθήστε μας να ελευθερώσουμε την Ελλάδα. Δεν χρειαζόμαστε χρήματα. Πρώτα απ όλα, χρειαζόμαστε τη δημοκρατία. Σας ζητώ να βοηθήσετε την Ελλάδα να γίνει μια δημοκρατική χώρα και πάλι.
Μην επισκέπτεστε την Ελλάδα! Απελευθερώστε μας!

Ο από μηχανής θεός είναι εδώ...

Και το όνομα αυτού ... ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Την στιγμή που το υπάρχον πολιτικό σύστημα τρίζει εκ θεμελίων, να οι

<<τρομοκρατικές>> ενέργειες.

Να οι συλλήψεις <<τρομοκρατών>>, να και οι επιτυχίες της αστυνομίας...

Να και οι τραυματισμοί αθώων πολιτών (γαργαλάν ιδιαίτερα την κοινή γνώμη)...

Και όλα αυτά, ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ, τώρα που ο λαός αρχίζει και καταλαβαίνει.

Τώρα πρέπει αυτόν το λαό να τον αποπροσανατολίσουν και να σου η γνωστή, και

πολλάκις με επιτυχία δοκιμασμένη, συνταγή της τρομοκρατίας ...

Αυτή τη φορά όμως δεν έχουμε μυστηριώδεις καλαμωτές, κατασκευασμένους διαλόγους και απλήρωτα κοινόχρηστα που «πρόδωσαν τους τρομοκράτες», αλλά δύο άτομα αρματωμένα με οπλισμό που φορώντας περούκες, καπέλα και γυαλιά ηλίου, έκοβαν βόλτες στο κέντρο της Αθήνας κρατώντας στα χέρια τους «αυτοσχέδιες βόμβες»…

Υ.Γ.

Τώρα βέβαια ποιος μας τρομοκρατεί περισσότερο, δεν ξέρω.

Το μνημόνιο, η ανέχεια και η οικονομική υποτέλεια της χώρας μας στους ξένους

ή οι φάκελλοι που κάνουν τσουφ (γιατί μπάμ δεν κάνουν).

αυτοδιαθέσιμος

Σας θυμίζει τίποτα;

Διαβάζοντας μια συνέντευξη του καθηγητή Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Αϊρες Κλαούντιο Κατς(Claudio Katz) σε ελληνική εφημερίδα (Κυρ.Ελευθεροτυπία), στέκομαι στην απάντησή του στην ερώτηση «Πώς οδηγήθηκε ο κόσμος στην παραδοχή της πτώχευσης και στην εξέγερση;» .

Ο γνωστός οικονομολόγος απαντά: «Μέχρι το 2001 λέγαμε πως θέλουμε να είμαστε συνεπείς, μας διακατείχε ένασυναίσθημα ενοχής, τα μέσα ενημέρωσης είχαν φτιάξει το στερεότυπο ότι ο λαός είναι τεμπέλης, αμέριμνος και διεφθαρμένος.»

Σας θυμίζει τίποτα το στερεότυπο που είχαν καλλιεργήσει τα ΜΜΕ στην Αργεντινή;

Σας ενδιαφέρει η συνέχεια της απάντησης του καθηγητή;

«Όσο περνούσε όμως ο καιρός και δεν φαινόταν διέξοδος, παρά τις θυσίες, την ανεργία στο 30% και την κοινωνική περιθωριοποίηση ακόμη και των μεσαίων στρωμάτων, ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είχε τίποτε να χάσει και …επαναστάτησε «.

Πηγή