Τίτλος: Με τίτλο '' Χωρίς τίτλο '' ....

Σε ένα αδιέξοδο μπροστά,
και μια ζωή που την χρωστά.
Με μια πλάτη χωρίς φτερά,
αυτός το μέλλον να κοιτά.



Δεν πέφτω κάτω εύκολα κουφάλες, να μου λέει,
τέτοιες πουτάνες γνώρισα πολλές και τότε κλαίει.

Ήτανε δίμετρες, ήταν ξανθιές,
σαμπάνιες άνοιγαν στα πόδια τους πολλές.
Τις είχε φέρει ο Μήτσος ο λακές,
σκλάβες αυτές σε φυλακή, ο Μήτσος πάντα διακοπές.

Δεν πέφτουμε εύκολα κουφάλες, να μου λένε,
τα φράγκα τους μόνο μας καίν' και τότε κλαίνε

Σε μια γωνια κουλουριασμένος,
κι οι ''φύλακες '' να τον χτυπάν με μένος.
Με το κεφάλι του γεμάτο, ζαλισμένος,
σε άλλον κόσμο ολικά αφιερωμένος .

Δεν πέφτω κάτω εύκολα κουφάλες, θελει να πεί,
μία ''χεράτη'' του στοιχίζει η ζωή, να κλάψει δεν μπορεί.

Κι' είναι το κλάμα το βαθύ και το βουβό,
που τους ενώνει όλουνούς τούτους εδώ.
Αδέρφια μας που τα αφήσαμε εδώ,
μα 'κείνα φύγαν για τον ουρανό.


αυτοδιαθέσιμος ?