Το κράτος ξέρει καλύτερα.

Μια είδηση που κυκλοφόρησε τέλη Ιουλίου πέρασε μάλλον απαρατήρητη απο το ευρύ κοινο. Οι εφημερίδες άρχισαν να πανηγυρίζουν για τη νέα "γενναία ρύθμιση των δανείων" απο Σεπτέμβριο. Η ρύθμιση θα ακολουθήσει το μοντέλο που εφαρμόζεται στην Ιρλανδία, όπως μας πληροφορεί το Έθνος και το οποίο είναι τόσο πετυχημένο που η Τρόικα εισηγήθηκε την εφαρμογή του στην Ελλάδα. Διαβάστε το δημοσίευμα του Έθνους της Κυριακής εδω . 

Βέβαια απο το Έθνος ξέφυγε μια σημαντική λεπτομέρεια, το μοντέλο αυτο ΔΕΝ εχει εφαρμοστεί ακόμα στην Ιρλανδία.

Η ιρλανδική κυβέρνηση ανακοίνωσε το πλαίσιο  του πριν πέντε μήνες περίπου και αναμένεται να ξεκινήσει μέσα Αυγούστου αν κ δεν προβλέπεται να τεθεί σε ισχύ πριν τον Σεπτέμβριο του 2013. Στην Ιρλανδία ήδη έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για το πρόγραμμα με αρκετούς οικονομολόγους να εκφράζουν τις ενστάσεις τους για το πόσο μπορεί το κράτος να διεισδύσει στη προσωπική ζωή των πολιτών ακόμα και αν αυτοι έχουν χρεοκοπήσει.

Στην Ελλάδα - αν τελικά εφαρμοστεί- δεν θα γίνει μεγάλη συζήτηση. Η συνομοταξία αρθρογράφων/δημοσιογράφων που ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια σε όλα τα "εναλλακτικά" protagon-αγωνιστικά  siteς και στα διάφορα ηλεκτρονικά κ μη free press θα αρχίσει υπερωρίες και θα μας το πουλήσει σαν την μεγάλη ευκαιρία αφού πρώτα ενοχοποιήσει όποιον - ω τι περίεργο στους καιρούς που ζούμε-εχει χρεη. Στην τελική χάρη σου κάνουν  το κράτος και οι τράπεζες, ας μην ξόδευες ανθρωπάκι πάνω  απο τις δυνάμεις σου, καλά να πάθεις.

Τι λέει λοιπόν η γενναία αυτη ρύθμιση:

Είσαι εργαζόμενος, έχεις παιδιά, έχεις στεγαστικό, ίσως έχεις κ δάνειο αυτοκινήτου, ο μισθός σου δε φτάνει και έχεις χρέη.

Απολύθηκες, η επιχείρηση σου δεν παει καλά, τα χρέη σε πνίγουν σα μέγκενη.

 Τι κάνεις; Η Κυβέρνηση έχει τη λύση για σένα, πριν από σένα.  Σύμφωνα λοιπόν με το ιρλανδικό μοντέλο που τόσο αγαπάει η Τρόικας και το Έθνος, η κυβέρνηση καθορίζει λίστα με το πόσα χρήματα πρέπει να ξοδεύει ένα χρεωμένο νοικοκυριό για να ζήσει.

Η λίστα διαφοροποιείται ελαφρά αν έχει κάποιος παιδιά, αν έχει αυτοκίνητο ή αν είναι εργένης.

Οποίος ζητήσει να μπει στο πρόγραμμα δεν μπορεί να ξεπεράσει το ποσό που ορίζεται για κάθε συγκεκριμένη δαπάνη, και όλο το υπόλοιπο εισόδημα πηγαίνει στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Όσον αφορά στο ενοίκιο, το πρόγραμμα σε υποχρεώνει να μετακομίσεις σε σπίτι συγκεκριμένων τετραγωνικών το οποίο να "πληρεί βέβαια τα στοιχειώδη (αλήθεια ποια;) αλλά να έχει λογικό ενοίκιο" ( πόσο άραγε;).

Για να δούμε τώρα τι προβλέπει η λίστα, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδω .

Ένας  ενήλικας λοιπόν μπορεί να ξοδεύει  247 ευρώ το μήνα για φαγητό το οποίο όπως ορίζει η κυβέρνηση θα είναι "υγιεινό και χορταστικό" ενώ  με 35 ευρώ το μήνα μπορεί να αγοράσει ρούχα κ παπούτσια. Βέβαια  καλό είναι να μην πλένει τα ρούχα κ συχνά αλλά ούτε κ να πλένεται και ο ίδιος γιατί το πρόγραμμα προβλέπει 33 ευρώ το μήνα για είδη προσωπικής υγιεινής και 31 για απορρυπαντικά και είδη καθαρισμού.

Εαν τώρα αρρωστήσει, ας περιμένει κ λίγο διότι μόνο 31 ευρω το μήνα επιτρέπονται για ιατρικά έξοδα, κ έτσι αν χρειαστείς οδοντίατρο- που η ασφάλεια σου δεν καλύπτει έτσι κ αλλιώς- μάλλον θα πας σε έξι μήνες μέχρι να μαζέψεις το πόσο που απαιτείται για σφραγίσματά.

Όμως ας μην γκρινιάζουμε, η κυβέρνηση σε σκέφτεται και σου ορίζει 5 ευρώ την εβδομάδα για να τηλεφωνεις στους φίλους σου και αλλά τέσσερα για να σερφάρεις στο διαδίκτυο.

Για να μην κουράζεσαι σου δίνει μια κάρτα απεριόριστων διαδρομών με τα  ΜΜΕ το μήνα ενώ αν έχεις αυτοκίνητο θα το χρησιμοποιήσεις αποκλειστικά για να πηγαίνεις στη δουλειά- εφόσον δεν υπάρχει συγκοινωνία. Οποιαδήποτε άλλη χρήση, όπως να πας παιδιά στο σχολείο, να ψωνίσεις στο σούπερ μάρκετ, δεν προβλέπεται.

Εάν τα κάνεις όλα αυτά, σε 6 χρόνια υπολογίζεται ότι θα έχεις ξεπληρώσει κάθε χρέος.

Φανταστέιτε τώρα αυτα τα ποσα, προσαρμοσμένα στην ελληνική πραγματικότητα και το ύψος των    επιτρεπόμενων ποσών...

Σίγουρα πολλοί θα σκεφτούν ότι είμαστε υπερβολικοί. Το κράτος σου δίνει τη ευκαιρία να ξεχρεώσεις και να αποφύγεις τη χρεοκοπία.

Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι για να μπει κάποιος στο πρόγραμμα χρειάζεται έναν μεσολαβητή που θα αναλάβει να παρουσιάσει την υπόθεση του στο κράτος. Αυτό μπορεί να του κοστίσει απο 500 μέχρι 3000 ευρώ, τα οποία βέβαια δεν έχει εξηγήσει κανεις πως ακριβώς ένας χρεοκοπημένος άνεργος θα τα βρει.

Ψιλά γράμματα, το πολυ πολυ να προστεθούν στο χρέος και να του κόψουν μετα απο τα έξοδα φαγητού για να τα ξεπληρωσει.

Ας παραβλεψουμε πάλι το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται να ξεφύγει κάποιος απο την σειρά των εξόδων. Δεν μπορείς δηλαδη να ξοδέψεις λιγότερο για φαγητο αλλα να συμπληρώσεις πχ τα ιατρικά έξοδα.

Μπορεί κάποιος να μην θέλει να αγοράζει  ρούχα, ούτε "υγιεινό" φαγητο αλλα να θέλει να αγοράσει φθηνότερο φαγητό και να παει διακοπές με όσα περισσέυουν. Οι διακοπές όμως θεωρούνται πολυτέλεια κ απαγορεύονται.

Και αν θέλει τόσο πολύ το κράτος να βοηθήσει, γιατί δεν ορίζει ενα ποσοστό του εισοδήματος που πρέπει να πηγαίνει στο χρέος και από κει κ πέρα να επιτρέπει να διαθέτει ο πολίτης να υπόλοιπα όπως επιθυμεί;

Η κυβέρνηση δηλαδή σε θεωρει de facto ανίκανο να διαχειριστείς τη ζωη κ τα έξοδα σου, επειδη χρεοκόπησες. Και αν υπαρχει  ευθύνη τραπεζών απο τα αρπακτικά των οποίων οι νόμοι του κράτους σου δεν σε προστάτεψαν, ειναι ασήμαντη λεπτομέρεια.

Αλλά είπαμε, το κράτος ξέρει καλύτερα, και καλά να πάθεις...Ας μην ξόδευες πάνω απο τις δυνάμεις σου!

πηγή