Κάποιες υποστηρίζουν πως αντιμετωπίζεται πετυχημένα με την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα....
Κάποιες άλλες πως δεν είναι βιώσιμο...
Άλλες πάλι, πως είναι υπό προυποθέσεις βιώσιμο,...
Μερικοί άλλοι υποστηρίζουν πως δεν φταίει καν το χρέος, αλλά η πολιτική που εφαρμόζεται ...
Εμένα μέσα σε όλες αυτές τις απόψεις, μου γεννιέται ένα ερώτημα.
Το δημόσιο χρέος κατά μία έννοια, αυστηρά λογιστικά (έτσι όμως λειτουργούν τα κράτη σήμερα), είναι ένα μέρος του ''παθητικού'' της χώρας.
Έτσι σκεπτόμενος, αναρωτιέμαι πως αφού ξέρουμε το ''παθητικο'', για να δούμε και το ενεργητικό, έτσι ώστε να κατανοήσουμε την σημασία του δημοσίου χρέους για την οικονομία της Ελλάδας.
Τότε διαπιστώνω πως δεν ξέρω το ''ενεργητικό'' , δεν έχω ακούσει κάτι συγκεκριμένο για αυτό ...
Την ίδια στιγμή που το δημόσιο χρέος - σαν έννοια αλλά και σαν μέγεθος - όχι μόνο το ξέρω, αλλά έγινε και μείζων πολιτικό θέμα με παρ΄ ολίγον ποινικές διαστάσεις και θέμα συζητήσεων για μήνες στην χώρα μας ...
Είμαστε σίγουροι πως το ''παθητικο'' αυτό (μέρος του οποίου είναι και το δημόσιο χρέος) είναι ίσο ή μεγαλύτερο του ''ενεργητικού'' ?
Και αν το ''ενεργητικό'' είναι μεγαλύτερο του ''παθητικού'' ?
Γιατί με τα λίγα λογιστικά που κατέχω, είναι τεράστια η σημασία αυτής της διαφοράς.
Στην πρώτη περίπτωση - απλοικά - η αρνητική διαφορά ''ενεργητικού'' - ''παθητικού'' υπέρ του παθητικού μεταφράζεται σε ζημία για τους ''μετόχους - πολίτες'' την οποία καλούνται να καλύψουν...
Στην δεύτερη όμως λαμβάνουν μέρισμα επί των κερδών...
Δεν ξέρω τί ισχύει, αλλά με τρώει το ερώτημα γιατί τόση κουβέντα, από ΟΛΕΣ τις εντός κοινοβουλίου δυνάμεις, για το παθητικό και καμία σχεδόν για το ενεργητικό...
Υ.Γ.
Και εκκαθάριση μιας εταιρίας, οποιουδήποτε μεγέθους, όταν γίνεται, το πρώτο πράγμα που κάνουν (και έχουν ποινικές ευθύνες όταν δεν το κάνουν ή το κάνουν εις βάρος της υπό εκκαθάριση εταιρίας) είναι η καταγραφή ενεργητικού και παθητικού.
αυτοδιαθέσιμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου