Καθημερινά συναντάμε ανθρώπους που συνθλίβονται υπό το βάρος των θεσμών της εποχής μας,
ανθρώπους υποχρεωμένους να διατρέφονται άσχημα, ανθρώπους που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να βυθιστούν στην κατάθλιψη επειδή δεν έχουν εργασία ή εξ’ αιτίας κάποιας αρρώστιας, ανθρώπους που αδυνατούν να θρέψουν σωστά τα παιδιά τους, ανθρώπους που στερούνται τις απολαύσεις των τεχνών και των επιστημών, ανθρώπους καταδικασμένους να περάσουν όλη τους την ζωή χωρίς να μπορούν ούτε μία μέρα να είναι αφέντες του εαυτού τους, πάντοτε εξαρτημένους από τα αφεντικά ,την αστυνομία, την εκκλησία, την εξουσία, ανθρώπους για τους οποίους το δικαίωμα να έχουν οικογένεια δεν είναι παρά μία αιματοβαμμένη φάρσα. Όσο οι άνθρωποι θα υποφέρουν, χωρίς να συνειδητοποιούν τα βάσανά τους, χωρίς να απαλλαγούν από αυτά, χωρίς να επαναστατούν, θα ζουν όπως τα κτήνη που δέχονται τη ζωή όπως τη βρίσκουν. Από τη στιγμή όμως που αρχίσουν να σκέπτονται και να κατανοούν ότι τα βάσανά τους δεν οφείλονται σε ανυπέρβλητες φυσικές αντιξοότητες, αλλά σε ανθρώπινες αιτίες τις οποίες μπορούν να τις εξαλείψουν τότε θα τελειοποιηθούν και θα μπορούν να απολαύσουν όλα τα αγαθά μιας κοινωνίας στην οποία θα βασιλεύει η απόλυτη αρμονία και στην οποία ο πόνος θα έχει εξαλειφθεί για πάντα. Οι άνδρες και οι γυναίκες να μπορούν να ερωτεύονται και να ενώνονται ελεύθερα, χωρίς άλλο κίνητρο εκτός από τον έρωτα, χωρίς οικονομική, νομική και φυσική βία. Η ελευθερία έστω και αν είναι μοναδική δεν επιλύει ριζικά το πρόβλημα . Πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες και ενδιαφέροντα, να γίνουμε πιο συνεργάσιμοι να διαδίδουμε την μόρφωση, την αγάπη, τις τέχνες, την αλήθεια, να βοηθάμε τον αδύναμο, να καταργήσουμε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να εξασφαλίσουμε σε όλους την ευημερία και την ελευθερία.
Να απελευθερώσουμε το ανθρώπινο μυαλό απ’ τη σκλαβιά!
Συνέχεια ηγέτες… ας προσπαθήσουμε μια φορά χωρίς αυτούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου