Δε μάς ταιριάζει η «κρίση» τους. Γιατί δε μάς ταίριαζε ούτε η θεοποίηση του χρήματος, ούτε η μετατροπή των πάντων σε εμπορεύματα, ούτε η θυσία των πάντων στο βωμό του Θεού κέρδους, ούτε η υπερκατανάλωση σαν υπέρτατος στόχος ζωής και πρότυπο «ευτυχίας».
Είναι καιρός λοιπόν ν’ απαντήσουμε στην Οικονομική τους κρίση με τις Ανθρώπινές μας αξίες.
Στην απαισιοδοξία των χαμένων εισοδημάτων ν’ αντιτάξουμε την αισιοδοξία των ανθρώπινων οραμάτων γι’ αγάπη, ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη.
Στο θρήνο τους για την κατάρρευση της υπερκαταναλωτικής τους κοινωνίας ν’ απαντήσουμε με χαρά για την επιστροφή στην κατανάλωση με μέτρο.
Στον πανικό τους για την απώλεια της φούσκας των υπερκερδών τους, ν' αντιδράσουμε με αγώνες για την επαναφορά του Ανθρώπου σαν σημείο αναφοράς.
Στον τρόμο τους μπροστά στο θάνατο της χίμαιρας της αειφόρου ανάπτυξης, ν’αντιπαραθέσουμε την δέσμευση για ανάπτυξη με σεβασμό στη φύση και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Το τέρας του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού ξεψυχά. Και θέλει να μας πάρει όλους μαζί του στη θλίψη, στη δυστυχία, στο μαρασμό, στο θάνατο.
Το μέλλον όμως εξαρτάται από εμάς και τις επιλογές μας. Από εμάς, ναι, τις - ως τώρα - δειλές, άβουλες , μοιραίες, άχρωμες και άοσμες μάζες. Αν παραμείνουμε έτσι, ό,τι πάθουμε θα το αξίζουμε. Όμως μπορούμε ν' αλλάξουμε την ροή των πραγμάτων. Γιατί πέρα και πάνω από καταναλωτές, εργαζόμενοι, εργοδότες, μέτοχοι, επενδυτές, δανειολήπτες, δανειστές, είμαστε Άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου